Μερικές αυτονόητες παρατηρήσεις

1. Πόθεν τεκμαίρεται ότι ψήφισαν πάνω από 200 χιλιαδες πολιτες; Επειδη το λεει ο Αλιβιζάτος; Τι αλλο θα έλεγε δηλαδή; ότι πήγαν 50 χιλιάδες; Με τον τροπο που μιλησε το βραδυ της Κυριακής, ο Αλιβιζατος έβγαλε και το… πολιτικό πόρισμα – μίλησε για “λόγο υπαρξης” αυτης της παράταξης, και “στασιμοτητα που εκφράζει αυτή η κυβέρνηση”…
2. Δεν χρειαζεται ιδιαιτερη φαντασια ή να ειναι κανεις Σερλοκ Χολμς για να “ψυλιαστει” οτι το γεγονος οτι δεν πηγαν 3 κι ο κουκος (οση δηλαδη ειναι πραγματικη απηχηση της κεντροαριστερας οπως φανηκε απο τη εξαιρετικα χαμηλη ακροαματικοτητα των ντιμπειτ τους) αλλα… 5 κι ο κουκος, οφείλεται σε… εξωθεν στηριξη. Γιατι πως θα παιχθει ξανα το εργο της συγκυβερνησης, αν ο εταίρος ειναι ενα ψοφιμι που σέρνεται;
3. Ούτε χρειαζεται να ειναι κανεις φοβερος αναλυτής για να καταλάβει ότι από αύριο, οι “διαπιστευμένοι” πασοκο-λογοι και κεντροαριστερο-λογοι θα ζαλισουν με περισπούδαστες αναλύσεις, του τύπου, “τωρα η κυβερνηση εχει απωλεσει τη λαϊκή´νομιμοποίηση” (λογω της, και καλά, υψηλής συμμετοχής), ότι πλέον “τα δεδομένα έχουν αλλάξει”, και για αυτό πρέπει να στηθούν άμεσα εθνικές κάλπες, κλπ
4. Το γεγονος ότι έκαναν την εμφάνισή τους οι κκ Παπανδρέου, Σημίτης και Βενιζελος ειναι έξοχο: θυμιζει, σε οσους μπορεί να το έχουν ξεχάσει, το άμεσο παρελθόν και το ποιοί ευθύνονται για την κατάσταση στην οποία οδηγήθηκε η χώρα – πλαστά στατιστικά στοιχεία, έλευση του ΔΝΤ στην Ευρώπη, επιτροπέια της χώρας μας, PSI του Βενιζέλου που “εξαΰλωσε” τις οικονομίες χιλιάδων ανθρώπων, διάλυση συστημάτων παιδείας, υγείας, κοινωνικής πρόνοιας… Εύγε. Για να θυμόματε και να μην ξεχνάμε: ξανά´: μπροστά με Σημίτη, ΓΑΠ και Μπένι και όλα τα παιδιά, για “μια Ελλάδα νέα, την Ελλάδα των δικών μας παιδιών επιτέλους, και όχι αυτών των παλιοΣΥΡΙΖΑΙων”.
Η πατερίτσα του Κούλη