Οι περισσότερες από τις εν λόγω ΣΔΙΤ αφορούσαν έργα στον τομέα των μεταφορών, με την Ελλάδα να είναι -μακράν- ο μεγαλύτερος αποδέκτης συνεισφορών της Ε.Ε., έχοντας λάβει το 59% του συνολικού ποσού για όλη την Ε.Ε., ή 3,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Όπως τονίζεται στην έκθεση, το σημαντικότερο είναι ότι στην Ελλάδα το κόστος ανά χιλιόμετρο των τριών αυτοκινητόδρομων που υποβλήθηκαν σε αξιολόγηση [αυτοκινητόδρομος δυτικής Θεσσαλίας (Ε-65), Ολυμπία οδός (Κορίνθου-Πατρών) και Μορέας (Κορίνθου-Τρίπολης-Καλαμάτας)] αυξήθηκε έως και κατά 69%, ενώ παράλληλα το αντικείμενο των έργων μειώθηκε έως και κατά 55%.
Σημειώνεται επίσης ότι η παραπάνω κατάσταση αποτελεί πρωτίστως απόρροια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, καθώς και της πλημμελούς προετοιμασίας των έργων από τον εταίρο από τον δημόσιο τομέα, με αποτέλεσμα να συναφθούν πρόωρα συμβάσεις με ιδιώτες παραχωρησιούχους, χωρίς τη δέουσα αποτελεσματικότητα.
Σύμφωνα πάντα με την έκθεση, οι καθυστερήσεις, οι υπερβάσεις του κόστους και η υποχρησιμοποίηση «οφείλονταν εν μέρει στην ανεπάρκεια των αναλύσεων και την ακαταλληλότητα των προσεγγίσεων». Παράλληλα, τονίζεται ότι το θεσμικό και νομικό πλαίσιο «δεν έχει προσαρμοστεί ακόμη» στις ανάγκες των συγχρηματοδοτούμενων από την Ε.Ε. έργων ΣΔΙΤ.
Ακολουθεί η έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου:
