Κούφιες θριαμβολογίες! Η “Εφ Συν” βγάζει στην αναφορά την κυβέρνηση και τα πρώτα μέτρα που πήραν οι άλλες χώρες

Κάντε απλώς τη σύγκριση με τα δικά μας ώστε να μην παραμυθιάζεστε με τις θριαμβολογίες των υπουργών μας…

Την ώρα που σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες οι κυβερνήσεις, και όχι μόνο οι κεντροαριστερές, λαμβάνουν οριζόντια μέτρα για να διατηρήσουν ζωντανές τις συμβάσεις εργασίας και την έννοια του μισθού, αξιοποιώντας τη χαλάρωση των περιορισμών του Συμφώνου Σταθερότητας, στη χώρα μας οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα και οι επιχειρήσεις βρίσκονται πάλι στο έλεος των επιδομάτων.

Αντί της απευθείας χρηματοδότησης του μισθολογικού κόστους, μέσα από τα νέα χαλαρά δημοσιονομικά περιθώρια, όπως κάνουν αρκετές κυβερνήσεις, στην Ελλάδα επελέγη και πάλι η κατάτμηση των ενισχύσεων σε μικρές ή μεγαλύτερες παροχές, εξαιρέσεις και απαλλαγές που, αν και ανακουφίζουν βραχυπρόθεσμα, δεν αποτρέπουν την κατάρρευση των συμβάσεων εργασίας και μάλιστα για δεύτερη φορά μέσα στην τελευταία δεκαετία.

Κεντρική θέση έχει το επίδομα της ειδικής αποζημίωσης των 800 ευρώ για τις συμβάσεις εργασίας που τίθενται σε αναστολή, υποκαθιστώντας τη μισθοδοσία για περίπου ενάμιση μήνα. Το Π.Σ. «Εργάνη» πολιορκείται ήδη από τους εργοδότες που οφείλουν να κάνουν πρώτοι και μέχρι τις 31 Μαρτίου τη σχετική δήλωση.

Οι εργαζόμενοι αναμένουν το άνοιγμα της δεύτερης πλατφόρμας από την 1η Απριλίου, ενώ σε πλήρη κινητικότητα βρίσκονται για άλλη μια φορά λογιστές και εργατολόγοι προκειμένου να διαχειριστούν και πάλι ένα πλήθος πληροφοριών και γραφειοκρατικών διαδικασιών.

Στον πίνακα που παραθέτουμε καταγράφονται τα βασικά μέτρα σε 11 ευρωπαϊκές χώρες για τους εργαζόμενους επιχειρήσεων που αναστέλλουν τη λειτουργία τους.

Αντί της βραχυπρόθεσμης επιδοματικής λύσης που επέλεξε η ελληνική κυβέρνηση, η κυβέρνηση Μακρόν αποφάσισε να χρηματοδοτήσει με κρατικούς πόρους για 2 μήνες το 100% του μισθού. Στην Πορτογαλία η δημόσια αναπλήρωση φτάνει στο 75%, στη Σουηδία στο 95%.

Στη Δανία, χώρα που κινητοποιήθηκε πολύ νωρίς για να διασώσει τον ιστό των εργασιακών σχέσεων, το κράτος καταβάλλει το 75% του μισθολογικού κόστους (μέχρι τα 2.300 ευρώ περίπου / 23.000 κορόνες), με την προϋπόθεση οι επιχειρήσεις να συμπληρώσουν το υπόλοιπο 25%. Ανάλογα μέτρα συγκράτησης των μισθών λαμβάνει και η κυβέρνηση της Ιρλανδίας, καλύπτοντας το 70% του μισθολογικού κόστους, για ποσό έως 3.200 ευρώ και για 3 μήνες.

Στη Γερμανία θα επιδοτηθεί έως το 67% του καθαρού μισθού των μεγάλων επιχειρήσεων που έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους ή έχουν θέσει το προσωπικό τους σε καθεστώς μερικής απασχόλησης, ενώ το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας, η IGMetall, εξασφάλισε κάλυψη του 80% του μισθού (60% από το κράτος και 20% από τους εργοδότες).

Είναι αξιοσημείωτο ότι στη Γερμανία η μετατροπή των συμβάσεων από πλήρη σε μερική απασχόληση προϋποθέτει τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων.

Εντυπωσιακό ακούγεται και το μέτρο που προωθείται στην Ολλανδία με την κάλυψη έως 90% της μισθολογικής δαπάνης για κάθε τύπο απασχόλησης μέσα από το σχήμα Επείγουσας Στήριξης για την Απασχόληση.

Πηγή: efsyn.gr