Είστε εδώ

Κούλιες και φώφειες ανοησίες… Ή οι Πορδές της Αντιπολίτευσης !

Να ήσαν συνεννοημένοι;
Να το είχαν προσχεδιάσει;
Να είχαν συμφωνήσει ότι θα “θυμηθούν” τι έκαναν στον τελικό του ευρωμπάσκετ του 1987 ο Κούλης
και η Φωφάρα, όταν συναντήθηκαν με την τροπαιούχα Εθνική Νέων σήμερα;
Σε αντίθεση με τον πρωθυπουργό,που άνετος και χαμογελαστός, έσπευσε να φορέσει τη φανέλα του
αρχηγού της ομάδας,που του δώρησαν οι παίκτες, έκανε πραγματικό διάλογο μαζί τους, ο Κούλης και
η Φώφη τους είπαν τι…. έκαναν οι ίδιοι στον ιστορικό τελικό του 1987! Ποιός τους ρώτησε; Ποιός
νοιάζεται; Αν μου βρείτε έστω κι έναν νουνεχή πολίτη που να νοιάζεται για το τί έκανε ο Κούλης και η
Φώφη, να μου τον δείξετε, να τον αποθανατίσουμε ως είδος υπό εξαφάνιση.

Η αλήθεια είναι ότι οι σύμβουλοι των δύο των αντιπολίτευσης μέσα στο άγχος τους να τους κάνουν
συμπαθείς και προσιτούς, επιχειρούν απονενοημένα διαβήματα.
Αυτοκτονικές απόπειρες επικοινωνίας, όπως αυτές που είδαμε : τον Κούλη να ανακοινώνει ότι το 87
δεν είχε που να… καθίσει και ήταν κοντά στο καλάθι (είναι δυνατόν ; ένας Μητσοτάκης να μην είχε
βρει εισιτήριο για κανονική θέση;;; μας δουλεύουν κανονικά).


Και από κοντά και η Φώφη πουενημέρωσε ότι αυτή τότε ήταν φοιτήτρια και παρακολουθούσε από μακριά τους αγώνες. Ε, χεσ…μεΦώφη μου, για το πόσων ετών ήσουν, και πως και από που παρακολουθούσες την ηρωϊκή ομάδα τωνΓκάλη, Γιαννάκη και των άλλων παιδιών… Εκείνοι άξιζαν, τότε, να σηκώσουν ψηλά την Ελλάδα μας.
Εσείς, Κούλη και Φώφη αξίζετε τόσο όσο ένα… αέριό τους… Κοινώς, πορδή… Και όταν οι πορδές είναι
εις διπλούν κάνουν απλά θόρυβο (μπορεί και να βρωμάνε). Ακριβώς όπως η σημερινή αντιπολίτευση
της χώρας…

Η Αχειρ-ο-ήθης

Μια σκέψη στο “Κούλιες και φώφειες ανοησίες… Ή οι Πορδές της Αντιπολίτευσης !

  1. Πολύ σωστό σχόλιο! Δεν έχουν να πουν μια κουβέντα για το κατόρθωμα των παιδιών, να τους αποδώσουν τα εύσημα και χαζολογούν για τον εαυτό τους μπροστά στους πραγματικούς πρωταγωνιστές..
    Θέλει να το χεις για να μπορέσεις να βγάλεις το καπέλο με ειλικρίνεια σε αυτούς που αξίζουν και είναι τιμητικό να μπορείς να δίνεις σε κείνους το λόγο.
    Και να τους δίνεις το πιο ειλικρινές σου χαμόγελο, όπως έκανε ο πρωθυπουργός. Το καλύτερο δεν το είπε με τα λόγια αλλά με τα μάτια και το χαμόγελό του.
    Μπράβο στα παλικάρια.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *