“Είμαι περήφανος όσο ελάχιστοι από εσάς για τον πατέρα μου, την ιστορία του και την οικογένειά μου”… Το σχόλιο του Νικου Μπελαβίλα για τα άθλια δημοσιεύματα δωσιλογικού χαρακτήρα, που περιυβρίζουν τον νεκρό πατέρα του, Γιώργο Μπελαβίλα, ως «συμμορίτη του ΕΛΑΣ και κατσαπλιά των Δεκεμβριανών».
Ακούστε! Ακόμη και για τη Μαφία υπάρχει ένα ηθικό όριο: η ιερή μνήμη των γονιών μας. Αφού αρχίσαμε λοιπόν ενημερώνω εκ νέου, ότι είμαι περήφανος όσο ελάχιστοι από εσάς για τον πατέρα μου, την ιστορία του και την οικογένεια μου.
Είμαι επίσης περήφανος για τους συντρόφους μου και τον Θοδωρή Δρίτσα που βγήκε να απαντήσει στις σημερινές αθλιότητες.
Γιώργης Μπελαβίλας, Πειραιάς (1925-1998)
Ο Γιώργης Μπελαβίλας, μαθητής του 2ου Γυμνασίου του Πειραιά, µέλος της ΕΠΟΝ και στον Λόχο Μπάϋρον του ΕΛΑΣ από τα φοιτητικά του χρόνια στο Πολυτεχνείο, φυλακίστηκε στο Χαϊδάρι από τους Γερµανούς. Έλαβε µέρος στα ∆εκεµβριανά, συνελήφθη από τους Εγγλέζους και φυλακίστηκε ξανά. Εξορίστηκε στην Ικαρία και στη Μακρόνησο όπου βασανίστηκε άγρια. Νοσηλεύτηκε με ημιπληγία από τα βασανιστήρια στο “Σωτηρία” Καταδικάστηκε το 1948 σε ισόβια. Αποφυλακίστηκε το 1956. Στέλεχος της Ε∆Α και του κινήµατος ειρήνης. Το 1967 εκτοπίστηκε στη Γυάρο. Ιδρυτικό µέλος του ΚΚΕ εσ., της Ε.ΑΡ. και του Συνασπισµού. Από τους ιδρυτές των “Πολιτών του Πειραιά”.
