Ρεσιτάλ ψύχραιμης, έγκυρης και σφαιρικής δημοσιογραφικής κάλυψης, ενός μεγάλου λαϊκού γεγονότος, έδωσε η τηλεόραση της ΕΡΤ με την έκτακτη εκπομπή (παρουσιαστής Πάνος Χαρίτος) για την κάλυψη του συλλαλητηρίου της Αθήνας! Χωρίς υπερβολές, κραυγές αλλά και διάθεση να παίξει τον ρόλο πολιτικού οχήματος, η Δημόσια Τηλεόραση μετέφερε με υπευθυνότητα ,έγκριτες και νηφάλιες αναλύσεις στο βάθος της ουσίας του προβλήματος, από όλα τα ιδεολογικά στρατόπεδα.
Τι ακούσαμε από τους καλεσμένους της ΕΡΤ (και ΕΡΤ3):
Μαριάννα Πυργιώτη (Πολιτική Αναλύτρια)
«Δεν θα πήγαινα στο συλλαλητήριο. Δεν συμφωνώ με τους ομιλιτές. Δεν εμπιστεύομαι τον Νίμιτς, από τις πρώτες διαπραγματεύσεις, όχι μόνο τώρα, δεν είδε ποτέ την αληθινή εικόνα. Θεωρώ ότι είναι από τους χειρότερους διαπραγματευτές. Έγινε μια επιλογή αναγκαστική μεν αλλά υποβοηθητική. Το 2007-2008 φτιάχτηκε ένα πολιτικό ενιαίο μέτωπο. Τότε δεν άνοιξε ρουθούνι με όλα αυτά. Γιατί αυτό δεν έγινε τώρα; Γιατί τη θέση του Καρατζαφέρη την πήρε ο Καμμένος…μόο που αυτός είναι κυβερνητικός εταίρος. Ας πρόσεχε με ποιον εταίρο πάει ο Τσίπρας θα μπορούσα να πω. Έχουν γίνει λάθος στοχοποιήσεις από την κυβέρνηση. Δηλαδή όποιος πάει στο συλλαλητήριο είναι ακροδεξιό στοιχείο; Όχι βέβαια. Οποιοσδήποτε μπορεί να πάει στο συλλαλητήριο. Πρέπει να πάψει αυτό, δεν είναι σωστό. Συμφωνώ απόλυτα με την Ντόρα Μπακογιάννη σε όλα όσα λέει. Μόνο που αυτή δεν είναι η στάση της ΝΔ. Αν το 1982-1983 χάσαμε την ευκαιρία να πάρουμε μια σύνθετη ονομασία για να τελειώνουμε γιατί φοβηθήκαμε για το ποιος θα καταποντιστεί ή όχι στις εκλογές, τώρα τι θα κανουμε; τι γίνεται τώρα δηλαδή. Το δεύτερο συλλάλητήριο δημιουργεί πάλι δύο γραμμές «Ναι» και «Όχι». Και διχάζει τον κόσμο.
Είμαι υπέρ της εξεύρεσης μιας σωστής λύσης. Όχι μιας λύσης οποιασδήποτε όμως. Η αριστερά έχει σταθερή θέση. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πω ότι δεν έχει αλλάξει ποτέ θέση. Έχει όμως κάνει λάθος στην επιλογή «συνεταίρου». Αυτό είναι το θέμα του.
Ειναι θέμα 3/5 των χωρών του ΝΑΤΟ να αρθεί το ΒΕΤΟ. Στο Βουκουρέστι είχαμε συμμάχους. Τώρα τα πράγματα είναι αλλιώς. Εδώ βλέπω ότι θα μας προσφέρουν προτάσεις και δεν θα τις δεχτούμε».
Σωτήρης Ρούσσος (Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Πανεπιστημίου Πελοποννήσου)
«Δεν θα πήγαινα στο συλλαλητήριο. Γιατί δεν πιστεύω στο αίτημα του συλλαλητηρίου. Η Μακεδονία είναι μια σύνθετη έννοια. Αν από τον 19ο αιώνα η ιστορία εξελίσσεται, δεν είναι μόνο η Μακεδονία του Αλεξάνδρου. Έχουν αλλάξει πολλά. Πολλοί πληθυσμοί αποτελούν μέρος της. Το ζήτημα είναι να βρούνε ένα τρόπο για να: 1) να ζήσουμε ειρηνικά και 2) να σταματήσουμε να έχουμε αλυτρωτικές βλέψεις ο ένας προς τον άλλον. Πρέπει να γίνουν λογικές αλλαγές στη συνταγματική συγκρότηση της FYROM. Όταν άκουσα ότι θα είναι και πάλι ο Νίμιτς σκέφτηκα ότι αυτό έχει μέσα του ένα καλό και ένα κακό 1) ότι από τη μια φέρνει μαζί του την ιστορία και 2) από την άλλη όταν είσαι η ζώσα διαπραγμάτευση φέρνεις μαζί και το βάρος της, δηλαδή και τις αποτυχίες της. Είναι εντελώς διαφορετικές οι συγκυρίες στο τότε και το τώρα. Όταν αυτή η κυβέρνηση βλέπει ένα παραθυρο ευκαιρίας το προβληματικό θα ήταν να το αφήσει κλειστό. Βλέπω τα πράγματα λογικά: ας δούμε το σύνολο σήμερα με την κρίση, το σύνολο του ΑΕΠ των βαλκανίων είναι το 60% της Ελλάδας. Αντιλαμβάνεστε τη δύναμη; Και εννοώ την οικονομική. Αυτό θα πρέπει να το εκμεταλευτούμε παρεμβαίνοντας. Δεν πρέπει να λέμε «σου κλείνω την πόρτα, δεν θα ονομάζεσαι έτσι». Η ιστορία δεν σταμάτησε στο μέρος αυτό. Από τον Μέγα Αλέξανδρο έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια. Από τότε υπάρχουν εξελίξεις. Ας το δούμε το πράγμα λογικά».
Δημήτρης Καραιτίδης (Πρέσβης ε.τ.)
«Πιστεύω ότι δυστυχώς εφόσον παρήλθε άκαρπη μια μακρά περίοδος 25 ετών που δεν κατέστη εφικτό να διαγράψουμε τη λέξη αυτή από το επίσημο όνομά τους ούτε και να παρεμποδίσουμε την αναγνώρισή τους έχει δημιουργηθεί μια πραγματικότητα την οποία δεν μπορούμε να παραβλέψουμε. Σφετερίζονται τη θέση τους ως προς τη γεωγραφική περιοχή. Σφετερίζονται μια ιστορία και ένα παρελθόν που δεν τους ανήκει. Κάθε ελληνική ψυχή δεν θα ήθελε να υπάρχει το «Μακεδονία» στην ονομασία. Για να διακόψουμε αυτή την εκρεμμότητα, που όσο υπάρχει μετατρέπεται σε πληγή με πύον είναι να επιβάλλουμε με ένα δυνατό μέσο, έναν προσδιορισμό στο όνομα ώστε να φαίνεται ότι το κράτος αυτο δεν είναι ο μονος κληρονόμος μιας μακεδονικής ιστορίας αλλά ότι είναι ένα κρατίδιο που βρίσκεται σε αυτή την περιοχή. Προτείνω τη λύση της σύνθετης ονομασίας. Δεν είναι η επιθυμητή αλλα είναι η εφικτή και η ενδεδειγμένη.
Τώρα θα μου πείτε γιατί να περιέχεται το «Μακεδονία» μέσα; Θα έλεγα να το δώσουμε με προφυλάξεις, με συνταγματικές ρητές δηλώσεις που θα μας προστατεύουν αληθινά. Με διπλωματικά μέσα γίνεται αυτο. Η συγκυρία είναι ευνοική. Για παράδειγμα η Αμερική επιθυμεί να προσθεσει αυτή τη χώρα στο ΝΑΤΟ, και για πολλους άλλους λόγους, αξίζει να αδράξουμε την ευκαιρία αυτη τη στιγμή. Είναι μια ευκαιρία τώρα. Μπορεί στο μέλλον να μην εμφανιστούν τέτοιες ευκαιρίες.
Θα δεχτούν τις απαιτήσεις που έχουμε; Θεωρώ ότι οφείλουμε να προσπαθήσουμε. Και εάν εν τη πορεία των γεγονότων διαπιστωθεί ότι δεν έχουν την καλή πίστη για να προχωρήσουν είτε γιατί θέλουν αλλά δεν μπορούν τότε δεν θα υπογράψουμε. Όμως πρέπει να φανεί ότι από πλευράς μας εμείς προσπαθήσαμε. Εάν κινηθούμε με υπεροψία ή με αίσθημα πατριοτικής εξαρσης θα χάσουμε. Και θα φανεί ότι θα είμαστε και υπεύθυνοι για την αποτυχία.
Είναι δημοκρατικο να πηγαίνουν οι πολίτες σε συλλαλητήρια. Και εάν θέλουν πολύ καλά κάνουν. Μέχρι εδώ το καταλαβαίνω και φυσικά το βλέπω δημοκρατικά γιατί έτσι πρέπει. Χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή στις μαζικές εκδηλώσεις που συνοδεύονται από συναισθηματικές εξάρσεις. Εκεί δημιουργούνται άκρα και οι άνθρωποι πολώνονται. Σε αυτά τα αποτελέσματα αναφέρομαι ότι δεν μου αρέσουν.
Νίκος Σβέρκος (Δημοσιογράφος Εφημερίδας των Συντακτών)
Το συλλαλητήριο αυτό ειναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να ξεχωρίσει η ΝΔ με τους Χρυσαυγίτες για να φτιάξουν μια διαχωριστική γραμμή. Η ΝΔ θέλει να βρει έναν τρόπο για να αντιτεθεί στην κυβέρνηση και να φτιάξει αντιπολιτευόμενο κλίμα. Οι υπόλοιποι ακροδεξιοί περιμένουν πάλι να δουν τι θα γίνει. Η Εκκλησία θέλει να διαπραγματευτεί κάτι εν όψει της συνταγματικής αναθεώρησης. Το συλλαλητήριο αυτό έχει εθνικιστικές κορώνες και μισαλόδοξα μηνύματα. Δεν βοηθάνε όμως αυτά στη διαπραγμάτευση.
Η καλύτερη λύση είναι αυτή της σύνθετης ονομασίας με το «Μακεδονία» μέσα. Ο Βενιζέλος είπε ότι «εάν μπορέσει η ενδιάμεση συμφωνία να γίνει οριστική μέσω του ΟΗΕ τότε λύνεται το θέμα του αλυτρωτισμού» Μπορούμε να πάμε σε μια σύνθετη λύση με τον όρο σύνθετη ονομασία. Ας μη σκάβουμε θέματα με το να ψάχνουμε την ταυτότητα των Μακεδόνων.
Ερτ3 Θεσσαλονίκη
Στέλιος Νέστωρ (Επίτιμος Δικηγόρος (ήταν βουλευτής του Συνασπισμού το 1989)
“Τότε οργανώθηκε το συλλαλητήριο και πήγα. Εμείς είχαμε χαράξει μια πολιτική “όχι σε εθνικοπατριοτικες εξάρσεις”. Βρίσκω χαζό αυτό το σύνθημα: “Η Μακεδονία είναι μια και είναι ελληνική, γιατί δεν φωνάζουμε και: Η Θράκη είναι μια και είναι ελληνική”; Δεν πήγα στο τωρινό συλλαλητήριο αλλά, το έζησα από το μπαλκόνι του σπιτιού μου. Συγκρίνοντάς το με εκείνο του 1992 έχω να πω τα εξής: Υπάρχει τεράστια διαφορά, δεν επιδέχονται σύγκριση. Τότε τα πράγματα ήταν στην αρχή, υπό διαμόρφωση, δεν υπήρχε ενημέρωση. Μπορούσαμε να έχουμε τις ευαισθησίες και να λέμε “δεν θέλουμε εκείνο, δεν θέλουμε το άλλο”. Τώρα πια, τόσα χρόνια μετά, έπρεπε να έχουμε καταλάβει ότι όλος ο κόσμος, 140 χώρες επισήμως και οι υπόλοιπες ανεπισήμως έχουν αναγνωρίσει αυτό το κράτος. Δεν μπορούμε να βγαίνουμε και να λέμε ότι το όνομα Μακεδονία είναι αποκλειστικό δικαίωμά μας, κυρίως αυτό. Το επιχείρημα ότι η Μακεδονία είναι μία και ελληνική είναι εντελώς ανεδαφικό και έγκλημα ως προς την ελληνική εξωτερική πολιτική. Σε αυτά τα συλλαλητήρια λειτουργεί το συναίσθημα και εξωτερική πολιτική με συναίσθημα δεν γίνεται. Δεν μπορούν να υπαγορεύουν εξωτερική πολιτική άνθρωποι που δεν σκέφτονται. Εδώ παίζονται τεράστια ζητήματα. Καβαλούν κάποιοι τα άλογα και έρχονται να μας πουν πώς θα γίνει εξωτερική πολιτική; Και κάποιοι άλλοι που επιδιώκουν να γίνουν κομματάρχες και “σωτήρες” της Ελλάδας ανεβαίνουν στις εξέδρες και βγάζουν ανερμάτιστους λόγους χωρίς να κοιτάνε τι γίνεται γύρω τους;.
Η εμπλοκή της Εκκλησίας είναι μεγάλο πρόβλημα. Βεβαίως και έχουν οι ιεράρχες το δικαίωμα να λένε την άποψή τους ως Ελληνες, αλλά το να θέλουν να διαμορφώσουν εξωτερική πολιτική είναι απαράδεκτο.
Με δριμύτητα επιτίθεμαι εναντίον του απόστρατου στρατηγού κ. Φράγκου για τα όσα είπε από το βήμα του συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης. Αυτά που έλεγε ήταν φοβερά, για έναν άνθρωπο που υποτίθεται ότι διοικούσε τον στρατό. Δεν βρίσκω κακό να μιλήσει ένας απόστρατος, αλλά ένας αρχηγός στρατού δεν μπορεί να μην γνωρίζει ή να μην λαμβάνει υπ’ όψιν τις γεωπολιτικές παραμέτρους του εθνικού θέματος και τα διεθνή συμφέροντα. Αυτοί ήρθαν εδώ για να ανάψουν φωτιές, όχι να ενημερώσουν τον κόσμο που συνέρρευσε στη συγκέντρωση. Πυροδότησαν το συναίσθημα για να μην γίνει τελικά συμφωνία.
Κωσταντίνος Τσιτσελίκης (Καθηγητής πανεπιστημίου Μακεδονίας (δικαιώματα του ανθρώπου & διεθνείς οργανισμούς)
Διαφωνώ εντελώς με το συλλαλητήριο. Αλλά πέρασα για να το δω στη Θεσσαλονίκη. Δεν καταλαβαίνω καθόλου το αίτημα του συλλαλητηρίου. Δεν έχει κανένα νόημα τι σημαίνει αυτό και δεν ξέρω εάν καταλαβαίνουν αυτοί που συμμετέχουν τι λένε. Και επίσης μου φαίνεται περίεργο όλο αυτο το πολιτικο σκηνικό. Λειτούργησαν για παράδειγμα πολύ άσχημα οι ακροδεξιοί. Κάτι στο οποίο θα έπρεπε όλοι οι πολίτες να διαφωνούν. Αυτό που αίτούνται στο συλλαλητήριο δεν εχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ο όρος “Μακεδονία” δεν ηταν ποτέ μόνο ελληνικός και η γεωγραφική θέση δεν περιελάμβανε μόνο τους Ελληνες. Οι διαπραγματεύσεις γίνονται μεσα σε μια ασφικτική πίεση που γίνεται μέσα από το ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους. Από την άλλη υπάρχει καθυστέρηση πολλών ετών. Αυτή τη στιγμή είναι η πιο ευνοική συγκυρία. Οι Αμερικάνοι θέλουν την επέκταση του ΝΑΤΟ, η Ρωσία αντιδρά πολύ έντονα γιατί δεν θέλει να μεγαλώσει το ΝΑΤΟ. Βλέπουμε ποιοι παλοί αντίπαλοι αναδιατάσσονται με νέα συμφέροντα. Πάλι καταλήγουμε στο “Ναι” ή “Όχι” και χωριζόμαστε στα δύο. Όλο αυτο το συλλαλητήριο και η ιδέα αυτή δημιουργεί ένα αρρωστημένο περιβάλλον οτι οι ακροδεξιοί και Ναζοί μπορούν να κανουν οτι θέλουν. Σα να τους νομιμοποιεί όλο αυτο. Η κυβέρνηση αυτή εκανε λάθη γιατί άνοιξε απο την αρχή πάρα πολύ το θεμα και επέτρεψε να βγαίνουν όλοι να μιλούν γι αυτο και ειδικά όλα τα κόμματα χωρίς πριν να έχει κάνει το εξής: να έχει γίνει μια συμφωνία μεταξύ τους, να το έχουν συζητήσει.
