Τους ενοχλησε που ο Προκόπης Παυλόπουλος ξεκαθάρισε ότι με τον όρο “συνεννόηση” ΔΕΝ εννοεί ” οικουμενική ” και πως ό τόπος έχει κυβέρνηση με κανονική θητεία. Κια άρχισαν τη δήθεν κριτική, για την ” ανοίκια ” οικιότητα του ΠτΔ με τους καλεσμένους στο Προεδρικό Μέγαρο, για το τσιγάρο που άναψε, για το ότι απευθυνόταν στον ενικό στους προέδρους των κομμάτων και άκουσον άκουσον , ο Πρωθυπουργός “του απάντησε στον ενικό… “. Ακόμα και για υποτιμητικό σχόλιο στη Φώφη ( επάγγελμα ) Γεννηματά, έκαναν λόγο, επειδή την ρώτησε ” που άφησε τα μικρά της ” για να’ ρθεί στη δεξίωση. Για να δούμε λοιπόν, ποιοι είναι αυτοί ( πλην Λεβέντηδων και βοθροπόταμων, προφανώς ) που θέλουν οικουμενική. Είναι το 1% των πιο πλούσιων Ελλήνων, των οποίων το εισόδημα στο μερίδιο του εθνικού ΑΕΠ, τα τελευταία 6 χρόνια, της καταστροφικής για (σχεδόν) όλους κρίσης, ΑΥΞΗΘΗΚΕ ΚΑΤΑ 41,5%. Αυξήθηκε κατά 41,5% του ΑΕΠ, παρακαλώ … Οι άνθρωποι αυτοί δε βιάζονται: Προτεραιότητά τους είναι η… «ασφαλής» πορεία χωρίς καθόλου κλυδωνισμούς, ακόμα κι αν οδηγεί σε βάλτο τον λαό και όχι η κατεπείγουσα έξοδος από τη στασιμότητα. Και προπάντως από τα μνημόνια. Ελέγχουν άλλωστε όλα τα μεγάλα ΜΜΕ και επηρεάζουν καταλυτικά τις πιο σημαντικές ελίτ του τόπου, που ανέκαθεν στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στα δίκτυα επιρροής και στα ζεστά χρήματά τους. Η εντολή τους, είναι μονόδρομος. Οικουμενικές κυβερνήσεις με “διάλυση” των ιδεολογικών και πολιτικών διαχωριστικών γραμμών των κοινουβουλευτικών κομμάτων και εκλογές αυστηρά και μόνο κάθε τέσσερα χρόνια. Και αυτές για τυπικούς λόγους, νομιμοποίησης απέναντι στο Σύνταγμα, καθώς το απότέλεσμά τους, ουδόλως θα ενδιαφέρει, καθώς θα ακυρώνεται στη συνέχεια στην πράξη, μέσα στο Κοινοβούλιο, από τα γνωστά “πάρε-δώσε” εξουσίας, μεταξύ των προθύμων. Η ψυχρή πολιτική για «σοφούς» τύπου Στουρνάρα, Λεβέντη, Ποτάμη, Λυκούδη, Θεοχάρη, Άδωνι, Μητσοτάκη, Ντόρας, είναι προτιμότερη γι αυτούς από όποια πιθανότητα για «καυτή» δημιουργική και συμμετοχική από τους πολλούς. Από την άμεση συμμετοχή των ίδιων των πολιτών. Γιατί τότε μπορεί να χρειαστεί να “επιμεριστεί” αυτό το 41,5% με τους πολλούς. Τι κι αν όλες οι οικουμενικού τύπου κυβερνήσεις στην Ελλάδα (Τζανετάκη, Ζολώτα και ιδίως Παπαδήμου) αποδείχτηκαν χειρότερες κι από τις μονοκομματικές; Τι κι αν απέτυχαν παταγωδώς, ακόμα και στα στοιχειώδη σε σχέση με αυτούς τους οποίους υποτίθεται ότι υπηρετούσαν ( τον λαό … )! Σημασία έχει, ότι εξυπηρετούν αυτούς που τους επέβαλαν. Το 1% … Βusiness as usual…
// ΔΗΜΟΦΙΛΗ
