Και καθώς οι «εκσυγχρονιστές» της Χαριλάου Τρικούπη δίνουν ασθμαίνοντας τον υπέρ πάντων αγώνα για τη διασφάλιση του εκπαιδευτικού καθεστώτος που θεμελιώθηκε από την υπουργό της «φωτοτυπίας» και των σχολικών λουκέτων και αποπερατώθηκε από τον Μέγα Χορηγό των ΙΕΚ, η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Παιδείας χαρίζει συνεχώς «βέλη» στη φαρέτρα των ορκισμένων εχθρών του «μπολσεβικισμού». Πεδίον αντιπολιτευτικής δόξης λαμπρό για τους «εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ, το φέουδο της Παιδείας που μετά την εισβολή Φίλη στα Χειμερινά Ανάκτορα της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης μπορούν πλέον να καταδικάσουν τη δέσμευση του υπουργείου πως «εφέτος, για πρώτη φορά μετά από 35 χρόνια όλα τα σχολεία θα ξεκινήσουν χωρίς προβλήματα σε βιβλία και εκπαιδευτικούς» αλλά και να καυτηριάσουν «την αύξηση κατά 20% των Τμημάτων Ένταξης και κατά 8% των Ειδικών Σχολείων». Τεράστιες ευκαιρίες δίνει το τελευταίο διάστημα ο υπουργός Παιδείας στους «εκσυγχρονιστές» ώστε να ξεδιπλώσουν το αντιπολιτευτικό τους ταλέντο σε ένα πεδίο που με το πέρασμά τους άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα της νεοφιλελεύθερης μετεξέλιξης, πολύ πριν προσδεθούν στο άρμα της Σαμαρικής Ν.Δ.
Να αναμένουμε λοιπόν από τη Χαριλάου Τρικούπη ένα ακόμη ξέσπασμα ιερής οργής μετά την πρωτοβουλία του υπουργείου Παιδείας να μπουν κανόνες στην απασχόληση και τις αμοιβές των εκπαιδευτικών στα φροντιστήρια ώστε να εργάζονται με ασφάλιση; «Μπολσεβικισμός» θα χαρακτηρισθεί απαξιωτικά, ακόμη κι αυτή η επιβεβλημένη από τον στοιχειώδη σεβασμό στην ισονομία ρύθμιση που αποσκοπεί στην πάταξη του καθεστώτος μαύρης και αδήλωτης εργασίας στα φροντιστήρια; Με τι θα είναι ευχαριστημένοι τέλος πάντων οι «εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ για να ξεπεράσουν το «σύνδρομο Βενιζέλου», που τους κατατρέχει, έστω και σε αυτόν τον παράπλευρο αλλά τόσο ευαίσθητο πολιτικό και κοινωνικό χώρο όπως η Παιδεία; Τόσο πολύ τους ικανοποιεί το σημερινό καθεστώς της ωριαίας αποζημίωσης των 4,3 ευρώ μεικτά στα φροντιστήρια και φοβούνται μην το διαταράξει ο Φίλης και ο κάθε «αριστεριστής» της κυβέρνησης; Είναι τόσο ελκυστικές άραγε οι γέφυρες, που η Άννα Διαμαντοπούλου πρώτη έριξε προς τον νεοφιλελευθερισμό, ώστε ακόμη και σήμερα οι εναπομείναντες αδυνατούν να ξεφύγουν από την πεπατημένη της στείρας αντιπαράθεσης και της ιδεοληπτικής αλλεργίας προς κάθε τι που ξεφεύγει της ασυδοσίας της αγοράς;
Στην αρχή τούς έφταιγε ο Αρ. Μπαλτάς και έντυσαν την έχθρα τους με τον μανδύα ενός «ευρωπαϊκού τόξου» με χορηγούς τους σχολάρχες. Μετά έβαλαν στο στόχαστρο τον Ν. Φίλη τον οποίο όπως ανοιχτά παραδέχονται θέλουν να «φάνε» πάση θυσία. Μονίμως κάτι τους φταίει και μονίμως προσωποποιούν τις τοξικές εμμονές τους. Προτιμούν να ταυτίζονται με τις πελατειακές και εμπορευματικές αντιλήψεις του Κυρ. Μητσοτάκη για την Παιδεία και φτάνουν σε σημείο να «βάζουν χέρι» και να «λογοκρίνουν» με άνωθεν εντολές ακόμα και τυπικώς υποστηρικτικές προς την ΟΙΕΛΕ ανακοινώσεις του Τομέα Παιδείας, παρά να λοξοδρομήσουν έστω και στο ελάχιστο από τον δρόμο της τυφλής συμπόρευσης με τη Ν.Δ. Το πού θα τους βγάλει αυτός ο δρόμος, κάποια στιγμή θα φανεί.
Το άρθρο του Πέτρου Κατσάκου δημοσιεύεται στην έντυπη και ηλεκτρονική έκδοση της Αυγής
