Ευτυχισμένο το νέο έτος.
Αλλά ποιο έτος;
Είναι από τις ελάχιστες φορές στην Ιστορία, που το έτος που μπήκε θα το καθορίσει ο λαός. Θα είναι το 2019 ή θα είναι το 1965, το 1996, το 2012;
του Νίκου Μωραΐτη
Δεν είναι τυχαία η αναφορά των ετών. Όλα τους συνδέονται με έναν τρόπο με το σήμερα.
1965. Το έτος του πατέρα – εφιάλτη που έριξε την εκλεγμένη κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου.
1996. Το έτος που τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ επέβαλαν τον πιο διεφθαρμένο πρωθυπουργό στην ιστορία της χώρας.
2012. Το έτος που ο ακροδεξιός πρωθυπουργός μετέτρεψε την κεντροδεξιά καραμανλική ΝΔ σε χωματερή των ακροδεξιών του ΛΑΟΣ και σε προνομιακό συνομιλητή μίας… σοβαρής Χρυσής Αυγής.
Στη σημερινή Νέα Δημοκρατία συνυπάρχουν και τα τρία αυτά έτη. Η πολιτική απάτη και ο ρεβανσισμός. Η διαπλοκή και η διαφθορά. Η ακροδεξιά, ο εθνικισμός και το φτύσιμο στα μούτρα του αδύναμου.
Ευτυχές λοιπόν το… Το ποιο;
Οι πολίτες θα κρίνουν αν μπήκαμε στο 1965, στο 1996, στο 2012 ή στο 2019. Οι πολίτες θα δώσουν τα τέσσερα ψηφία του έτους, με την ψήφο τους. Ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο μεγάλη η μάχη ανάμεσα στο χθες και στο αύριο. Ανάμεσα στην τρύπα του Κούβελα και στο τρένο της Ιστορίας. Ανάμεσα στον εθνικισμό της ακροδεξιάς περικεφαλαίας και στην προάσπιση των πραγματικών εθνικών συμφερόντων, ανάμεσα στην περίκλειστη φοβική ταυτότητα και σε μία ελεύθερη κοινωνία ανοιχτή στις μειοψηφίες και στη διαφορετικότητα. Ανάμεσα στην ευημερία των λίγων και στην προστασία των πολλών. Ανάμεσα στην οικογενειοκρατία των ελίτ και στη δυνατότητα κάθε πολίτη να διεκδικήσει το αύριο. Ανάμεσα στα διχαστικά τρολ του μίσους και και στο απλωμένο χέρι της αλληλεγγύης.
Αυτή την κρίσιμη χρονιά, ο ελληνικός λαός θα κρίνει αν θα δώσει την ψήφο -όχι ανοχής, όχι με μισή καρδιά, αλλά και με τα δύο χέρια- στον άνθρωπο που κατάφερε μόλις σε τριάμισι χρόνια να βγάλει τη χρεοκοπημένη χώρα από τα μνημόνια ή αν θα επιτρέψει στο σάπιο πολιτικό καθεστώς που χρεοκόπησε τη χώρα να επανέλθει.
Τα φαντάσματα του παρελθόντος είναι ζωντανά και κόβουν τη βασιλόπιτα της επιστροφής τους: Ένα κομμάτι του σπιτιού, ένα της off shore, μετά της Siemens, της Novartis, των εξοπλιστικών, της μίζας, της λαμογιάς, της διαφθοράς, της πλεκτάνης, του παράνομου πλουτισμού κλπ.
Ο Μητσοτάκης είναι εδώ και η πόρτα μπροστά του μισάνοιχτη. Είναι εδώ ο Άδωνις, ο Βορίδης, ο Αλαφούζος, ο Θέμος, ο Παπασταύρου, ο Χριστοφοράκος, η Βούλτεψη, ο Μαρινάκης, ο Κυρανάκης, ο Μουρούτης, ο Χριστοφοράκος, ο Βενιζέλος, ο Λοβέρδος, ο Πορτοσάλτε, η Ντόρα, ο Πρετεντέρης, ο Πάγκαλος, ο Τσίμας, η Σπυράκη, η Φώφη, ο ΓΑΠ, ο Σαμαράς…
Τα ζόμπι του παρελθόντος είναι όρθια και διψούν για νέο αίμα. Η χρονιά που μπήκε θα είναι εκείνη της τρομακτικής επιστροφής τους ή εκείνη που θα καρφώσει οριστικά τα καρφιά στο πολιτικό τους φέρετρο.
Καλή χρονιά λοιπόν. Καλωσόρισες στο χθες ή στο αύριο. Εσύ αποφασίζεις.
δημοσιεύτηκε στο altsantiri.gr
