Ο πρώην υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, με άρθρο του που δημοσιεύτηκε το Σάββατο στην της ηπειρώτικη εφημερίδα “Δημοκρατική Φωνή” (και αναδημοσιεύει ο ιστότοπος militaire.gr) γράφει για το παράσημο του και καλεί σε εγρήγορση για την ελεύθερη έκφραση.
Το άρθρο του Ευάγγελου Αντώναρου:
Πριν από μερικές εβδομάδες μια μεγάλη κυριακάτικη εφημερίδα μου απένειμε έναν τίτλο που δεν είχα μέχρι τώρα. Με αποκάλεσε “ακτιβιστή του διαδικτύου.”
Προφανώς ήθελαν να γράψουν κάτι αρνητικό για μένα. Εγώ όμως τους ευχαρίστησα σε δυό τρεις ραδιοφωνικές συνεντεύξεις που έδωσα αμέσως μετά. Προφανώς θεωρώ παράσημο να με χαρακτηρίζουν “ακτιβιστή” στον 21ο αιώνα. Προφανώς θεωρώ αυτονόητο να ασχολείται κανείς στην εποχή μας με το διαδίκτυο. Το ότι κάποιοι μένουν προσκολλημένοι σε στερεότυπα του 20ου αιώνα με αφήνει απόλυτα αδιάφορο. Απλά επιβεβαιώνει ότι είναι αποκομμένοι από όσα γίνονται γύρω μας.
Θα σας κάνω μια εξομολόγηση που έχει σχέση με τη 30χρονη διαδρομή μου στη δημοσιογραφία ( πριν από την πολιτική). Είμαι αυτό που λένε “εφημεριδάς”. Έχω δουλέψει επαγγελματικά μόνο για έντυπα. Με μαγεύει (ακόμη και σήμερα) το τυπωμένο χαρτί, σε όλες του τις μορφές. Με συναρπάζει να διαβάζω μια εφημερίδα. “Βυθίζομαι” μέσα της. Ίσως επειδή έχω μάθει να την βλέπω επαγγελματικά. Επειδή ξέρω πόση δουλειά έχει προηγηθεί.
Αλλά: Αυτό δεν σημαίνει ότι τη θεωρώ, πια, το βασικό μέσο ενημέρωσης. Αυτό είναι το χθες.
Το σήμερα είναι το διαδίκτυο. Αρέσει δεν αρέσει. Σε πολλούς η σε λίγους.
Είμαι από εκείνους που ανακάλυψαν —σχετικά — νωρίς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και κάνουν εκτενή χρήση τους. Είμαι καθημερινά παρών στο Facebook και στο twitter με παρεμβάσεις, σχόλια και — όταν μου προκύπτει — ακόμη και ειδήσεις. Οι δυνατότητες απεριόριστες. Το κοινό τεράστιο. Η επιλογή του χρόνου που θα πω αυτό που θέλω αποκλειστικά δικιά μου.
Δεν είμαι φυσικά ο μόνος. Πάμπολλοι συμπολίτες μας κάθε ηλικίας και κάθε μορφωτικού επιπέδου (όχι αποκλειστικά νέοι όπως λαθεμένα πιστεύουν κάποιοι) αξιοποιούν καθημερινά αυτή τη νέα ελευθερία.
Ασφαλώς και δεν είναι όλα τέλεια στο διαδίκτυο. Ούτε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Γράφονται υπερβολές, διαχέονται φήμες η ανεξέλεγκτες πληροφορίες. Γίνεται απαράδεκτη κατάχρηση της ανωνυμίας (Σημ. Προσωπικά τοποθετούμαι πάντα επώνυμα). Αλλά τα θετικά υπερτερούν των αρνητικών. Γιατί ο μέσος πολίτης που συνήθως τον “σνομπάρουν” τα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης βρήκε τρόπο έκφρασης — και διεξόδου. Και κριτικής. Κυριως προς την εξουσία. Η οποία — αναμενόμενο — ενοχλείται. Γιατί οι ανεξέλεγκτοι πολλοί της χαλάνε τη σούπα.
«Δημιουργούν στεγανά, στεγανά έντασης, όχι στεγανά διαλόγου…Κι αυτό είναι κακό για τη δημοκρατία μας, είναι κακό για το επίπεδο του διαλόγου μας» Αυτά είπε επι λέξει στη Βουλή πριν 3 εβδομάδες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εκφράζοντας μεγάλη ενόχληση για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Γιατί βέβαια δεν αναπαράγουν άκριτα όσα η κυβέρνηση του θεωρεί ενημέρωση. Φυσικά διαφωνώ κάθετα μαζί του. Κι όσοι περισσότερο δαιμονοποιούν τα σόσιαλ οι πολιτικοί μας, τόσο αυτά θα θεριεύουν. Ας προσέχουν.
Ένας παλαιός μου φίλος σπουδαίος πολιτικός είχε πει κάποτε για μένα σε φιλική ομήγυρη: “Όταν ο Βαγγέλης το βραδάκι έχει κάποια ιδέα, κάθεται στο κομπιούτερ και την γράφει.” Με είχε ζυγίσει λάθος. Κάθε τι που γράφω περνάει τη βάσανο του μυαλού μου πριν καταλήξει στο πληκτρολόγιο. Αλλά διατηρώ για τον εαυτό μου την πλήρη ελευθερία του πότε θα το πω/γράψω και πως. Κι αυτή την ελευθερία δεν έχω την παραμικρή πρόθεση να την εκχωρήσω σε κανένα “αστυνομικό” του διαδικτύου— δηλαδή κάποιους πολιτικούς που σκέφτονται πως θα ελέγξουν την (ενοχλητική γι αυτούς!) ροή πληροφοριών. Ας είμαστε λοιπόν όλοι μας σε εγρήγορση.
