Σίγουρα ο Σύριζα Π.Σ. χρειάζεται και έχει ανάγκη την υποστήριξη, όσο το δυνατόν περισσοτέρων νέων μελών, ανθρώπων με κοινό προβληματισμό, όλων αυτών που εξαπατήθηκαν και όλων αυτών που υποφέρουν. Προκειμένου να καταφέρει να ανατρέψει αυτό το καταστρεπτικό, για την χώρα, αδίστακτο και κυνικό συνονθύλευμα, που προσποιείται πως κυβερνά, κάνοντας δουλειές. Και έχει ανάγκη, να υποδεχθεί αυτόν τον υποστηρικτή, από όποιον προοδευτικό χώρο προέρχεται και μάλιστα χωρίς κριτήρια πολιτικής ταυτότητας παρελθόντος. Εκτός βεβαίως, από αυτό το κριτήριο, του σεβασμού στην Δημοκρατία και στον διαρκή αγώνα της διεύρυνσης της, προς όφελος του λαού και των αναγκών του.
Η πραγματικότητα, όμως, αυτού του κόσμου, ούτε όμορφη είναι, ούτε αγγελικά πλασμένη. Γι’ αυτό θα πρέπει να συνεργαστούν όλοι, σύμφωνα με τις αρχές και τα θεσμικά όργανα του κόμματος. Οι “επώνυμοι” νεοεισερχόμενοι στον Σύριζα Π.Σ. πρέπον είναι και συνετό, να σιωπήσουν προς το παρόν, να εγκλιματισθούν, να εργασθούν, να αποδώσουν παραγωγικό έργο και σίγουρα θα απολαύσουν τα εύσημα όταν και αν έρθει η στιγμή. Όπως άλλωστε συνέβη και με τους προηγούμενους συντρόφους, που πλησίασαν και εντάχθηκαν στο κόμμα.
Ταπεινά και σιγανά, πρέπει να αποφύγουν ρόλο συμβούλου και εισηγητή, (ποιος τους τον ζήτησε άλλωστε;), σεβόμενοι, κυρίως και υπηρετώντας τον νέο γι’ αυτούς χώρο, ξεχνώντας τις παλιές τους συνήθειες, που έτσι και αλλιώς δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα.
Δεν αποτέλεσαν δα και κάποιο πρότυπο επιτυχίας. Το δις και τρεις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Ίσως, σε έναν νέο χώρο, να έχουν καλύτερες επιδόσεις. Θα πρέπει να εργασθούν για να μείνουν σταθεροί και να γίνουν μόνιμοι σε αυτόν το χώρο και όχι περαστικοί, που είδαν φως και μπήκαν. Δεν προσθέτω κάτι νέο εδώ, ε;
Όλα μέλλει να αποδειχθούν, ο πανδαμάτωρ χρόνος, αυστηρώς κριτής. Ένταξη και δουλειά, λοιπόν, χωρίς λόγια και υποθέσεις, με πράξεις και μόνο.
Έχει αρχίσει και ένα περίεργο γαϊτανάκι, μεταξύ δημοσιογράφων, που μοιράζει και αυτό με την σειρά του, συμβουλές και προτάσεις για το καλό του Σύριζα Π.Σ., αγωνιώντας για την επίτευξη του στόχου και το καλό του, φυσικά. Ούτε εδώ τους ζητήθηκε, προσφέρουν εθελοντική εργασία! Εκεί να δείς τι γίνεται! Ποιους να κρατήσει, ποιους να αφήσει, ποιον θεωρούν φθαρμένο και ποιον επιτυχή, ο καθένας τους, ανάλογα ποιο σκοπό εξυπηρετεί, έχει και πρόταση και συμβουλή! Αγνοώντας την τραγική πραγματικότητα γύρω τους, αποφεύγοντας την κριτική στην κυβέρνηση, για την φρικτή καθημερινότητα των πολιτών, περί άλλων τυρβάζουν.
Για “μαζευτείτε” και οι μεν και οι δε. Η επανάληψη, λαθών εδώ, δεν αποτελεί μητέρα μάθησης. Μητέρα είναι η γνώση και η αποφυγή νέων λαθών. Δεν θα είναι μια αναμέτρηση, θα είναι πλέον, ένας αγώνας επιβίωσης.
