Είστε εδώ

Το Βασίλειο τής Ξευτίλας

του Γιάννη Καρμανίδη*
Ντροπή, αναισχυντία, θράσος, εκφυλισμός, (αυτό)ταπείνωση! Αυτές είναι μόνο μερικές
λέξεις, οι οποίες μπορούν να χαρακτηρίσουν αυτή τη παράταξη. Τη παράταξη που έχει τον τίτλο
τής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και διεκδικεί τον τίτλο τής κυβέρνησης (που είχε και
παλαιότερα). Ο λόγος σήμερα για τη Νέα Δημοκρατία, το κόμμα που έχει απωλέσει τον ίδιο του
τον θεσμικό τίτλο αποσυνδέοντας την αξία από το αξίωμα τής αντιπολίτευσης και παράλληλα
κάνοντας τον όρο “αντιπολίτευση” να φαντάζει παιδική χαρά.
Κάπου, λοιπόν, όχι πολύ μακριά από εδώ (ζουν δυστυχώς ανάμεσα μας) υπάρχει το “Βασίλειο τής Ξευτίλας”, στο οποίο κυρίαρχη ιδεολογία είναι ένας άγριος νεοδεξιός νεοφιλελευθερισμός εκφρασθείς καταλλήλως υπό τού βασιλέως Κούλη Α΄ τού Μητσοτάκη. Απροκάλυπτος πόθος των “ξευτιλισμένων” εν Ελλάδι είναι η επάνοδος στην εξουσία…χθες!
Δεν γνωρίζουν, ούτε και αντιλαμβάνονται, όμως, ότι στη προσπάθεια τους αυτή, βγαίνουν στη φόρα όλα τους τα σάπια χαρακτηριστικά. Αποτέλεσμα; Η αυτοπεριθωριοποίηση τους, ο αναμενόμενος εκφυλισμός αυτού τού χώρου που αποκαλούμε “Δεξιά” και εύλογα ο εκμηδενισμός τής αυταξίας τής ίδιας τής πολιτικής.
Τί συμβαίνει, λοιπόν, σε αυτό το βασίλειο; Ας δούμε μία τυπική μέρα.
Πρώτος και καλύτερος εμφανίζεται ο γραφικός βασιλεύς Κούλης Α΄ ο Μητσοτάκης και επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια: “εκλογές, εκλογές, εκλογές, εκλογές αμέσως”. Δεν κατανοεί φαίνεται πως γαβγίζοντας νυχθημερόν αυτή τη λέξη και καμία άλλη το μόνο που πετυχαίνει (εκτός από το να χαρακτηρίζεται γραφικός) είναι να μας καταδεικνύει τη λύσσα του για την εξουσία. Παρουσιάζει δε προς τα έξω αυτός και το βασίλειο του ένα νηπιακό επίπεδο σκέψης: τού πήραν το παιγνιδάκι του (βλ. εξουσία) και θα κάνει σαματά και κακό μέχρι να το πάρει πίσω. Μόνο και μόνο επειδή έχει ποτίσει τον εγκέφαλο του με τη πλάνη ότι αυτός είναι ο δρόμος για την εκπλήρωση του
σκοπού του.
Δεν σφάξανε! Μόνο και μόνο γι’ αυτό αξίζει οι εκλογές να μην γίνουν ούτε μέρα νωρίτερα από τις 20 Οκτωβρίου τού 2019 (όπως ορίζει το Σύνταγμα). Μέχρι τότε ο γραφικός βασιλεύς θα έχει γίνει πράσινος από το κακό του και θα αυξάνεται ολοένα και περισσότερο η εντάση με την οποία θα ζητάει εκλογές βγάζοντας αφρούς από τη λύσσα για εξουσία. Κι όταν θα φτάσει η ειμαρμένη θα συνεχίσει να ζητάει εκλογές. Κι όταν βγουν τα αποτελέσματα, θα βγει για δηλώσεις στο Ζάππειο και αντί για παραδοχή τής ήττας, θα ζητήσει εκ νέου εκλογές. Έτσι απλά! Χωρίς πρόγραμμα, σχέδιο, οργάνωση. Δεν έχουν σημασία αυτά, αλλά το να λες τη μαγική λέξη: “εκλογές”! Ή είσαι ο γραφικός βασιλεύς ή δεν είσαι.
Στη συνέχεια, στο βασίλειο αυτό, εφόσον πια βαρεθούν να ακούνε τον βασιλέα (γραφικός
γαρ) εισέρχεται στο παλάτι αιφνιδίως ο έμμισθος γελωτοποιός (Άδωνις στο όνομα), ώστε να
ψυχαγωγηθούν οι “ξευτιλισμένοι”. Δεν χρειάζεται μεγάλος κόπος, για να επιβεβαιώσει τον τίτλο
του. Κάνει μία μνημειώδη δήλωση: “Η κυβέρνηση τής Νέας Δημοκρατίας θα κάνει αμέσως όλες
τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που μάς ζητάει ο Σόιμπλε και άλλες τόσες που δεν μάς έχει
ζητήσει.” Στο άκουσμα αυτό, δεν μπορεί κανείς να μην γελάσει, γιατί διαφορετικά θα κλάψει.
Ποιες μεταρρυθμίσεις εννοεί άραγε αυτό το ιερό τέρας τής πολιτικής; Μα είναι γνωστά αυτά από
τη περίοδο διακυβέρνησης τού Αναισχύντου (2012-2014)! Αβέρτα ιδιωτικοποιήσεις υπό μορφή
ξεπουλήματος που “μάς ζητάει ο Σόιμπλε”. Μάς έβαλε -ως γνωστόν- όρο, για να υπογραφεί η
συμφωνία τού 2015, να ολοκληρωθεί η ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, με σκοπό να
περάσουν σε μία δημόσια γερμανική εταιρεία, τη Fraport (ναι οι Γερμανοί δεν κάνουν ιδιωτικοποιήσεις). Και η αποικιοποίηση τής χώρας θα βαστάει καλά. Επίσης, ο Άδωνις θα έχει στο
μυαλό του ίσως τη σκανδαλώδη περίπτωση τής ΔΕΣΦΑ που ευτυχώς ελέω ήθους Πάνου
Σκουρλέτη ναυάγησε. Ίσως θα έχει στο μυαλό του και πιο extreme φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις,
όπως τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων οδηγώντας σε έναν εργασιακό μεσαίωνα. Ίσως θα
αναφέρεται σε απολύσεις Δημοσίων Υπαλλήλων, ίσως σε περικοπές σε Υγεία και Παιδεία, όπως
με συνέπεια έκαναν τη μαύρη περίοδο 2012-2014. Αυτά, όμως, τα γνωρίζουμε ή μπορούμε έστω
να τα εικάσουμε. Όμως, με αυτές τις έξτρα μεταρρυθμίσεις που σκοπεύουν να κάνουν, τις οποίες δεν θα έχει ζητήσει ούτε ο Σόιμπλε, τί γίνεται; Τρέμει κανείς στην ιδέα τι μπορεί να κατεβάσει ένα βρόμικο νεοφιλελεύθερο μυαλό.
Και αφού ολοκληρώσει ο γελωτοποιός το ξεκαρδιστικό πρόγραμμα του με μία εκπληκτική πιρουέτα, φτάνει η ώρα για τον ύμνο τού βασιλείου ενάντια στο κοινωνικό κράτος. Όλοι οι ξευτιλισμένοι όρθιοι τραγουδούν εν χορώ. Διευθυντής τής Ορχήστρας ο γελωτοποιός φυσικά και με τον βασιλέα να δίνει τον σωστό τόνο. Δεξιά τού βασιλέως ο Μάκης Βορίδης με τη μπάσα “τσεκουράτη” φωνή, και αριστερά ο εξ απορρήτων του ο Τάκης Θεοδωρικάκος, ο οποίος έχει ονομάσει τον βασιλέα και “πρωθυπουργό σε αναμονή”. Το υπόλοιπό τσίρκο ξευτιλισμένων από πίσω και όλοι μαζί τραγουδούν. Τί πράγμα; Ξιφουλκούν κατά τής πρωτοβουλίας τής κυβέρνησης για 13η σύνταξη στους χαμηλοσυνταξιούχους εν όψει και των εορτών. Οι μισοί τραγουδούν πως δεν πρέπει να γίνει αυτό γιατί εξαγριώνει το Βερολίνο, είναι μονομερής ενέργεια και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες. Λες και πέφτει λόγος στον κάθε Σόιμπλε πως θα μοιραστεί η υπεραπόδοση των εσόδων ενός άλλου κράτους. Από την άλλη, οι υπόλοιποι τραγουδούν πως τα λεφτά αυτά είναι ψίχουλα. Ε, βέβαια δεν ξέρουν πως είναι να ζει κανείς με 300 ευρώ τον μήνα, ή και 500, ή και 800, να φεύγουν τα λεφτά σε φάρμακα και απολύτως αναγκαία ψώνια. Να μην μπορεί να κάνει ο κάθε παππούς και η κάθε γιαγιά γιορτές με την οικογένεια τους. Δεν έχουν ανάγκη οι ξευτιλισμένοι.
Γιατί, λοιπόν, να νοιαστούν για έναν παππού ή μία γιαγιά που χαίρεται ακόμα και αν πάρει τα
λιγότερα από το βοήθημα (300 ευρώ); Επειδή, λοιπόν, τα θεωρούν ψίχουλα έχουν αντιπρόταση,
ώστε αντί για ψίχουλα να είναι ολόκληρο καρβέλι. “Να μοιραστούν στην ανάπτυξη” τραγουδούν.
Και γνωρίζουμε πολύ καλά τι εννοεί “ανάπτυξη” η Δεξιά! Τον ΣΕΒ, τους φίλους “τζιχαντιστές της ενημέρωσης” (ΣΚΑΙ, Alpha, Πρώτο Φλέμα, Ψυχαρικό Βήμα κλπ) και άλλα καλά παιδιά της “υγιούς” επιχειρηματικότητας. Εκεί θα πιάνανε τόπο τα λεφτά!
Έτσι, ολοκληρώνεται ο ύμνος και συντελείται η υποστολή τής σημαίας τού βασιλείου. Και έρχεται η ώρα, κατά την οποία ο πρώτος ύπνος των ταλαίπωρων ξευτιλισμένων ξεκινά και σαν δώρο των Θεών απολαυστικός έρπει. Ο ήλιος έχει πέσει, αλλά δεν προβλέπεται η επόμενη ημέρα να έχει εκλογές. Ίσως και καλύτερα για τους ξευτιλισμένους, διότι όταν θα ανατείλει αυτή η μέρα, δεν θα είναι και πάλι όπως τη φαντάζονται. Αυτά συμβαίνουν, αν δεν βάζει κανείς μυαλό.
Κατά τα άλλα, κανένα νέο από τον νορμάλ κόσμο; Τα ίδια και τα ίδια! Θερμοκρασία στους
12 βαθμούς με ηλιοφάνεια. Ο ήλιος και σήμερα θα βγει από την Ανατολή. Αυτές οι σταθερές
παραδόξως δεν έχουν αλλάξει! Ακόμα…
Άντε και καλές γιορτές!
Γιάννης Καρμανίδης
Προπτυχιακός Φοιτητής Φιλολογίας, Φιλοσοφική Σχολή,
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *