Είστε εδώ

Ρένα Δούρου: Βόλτα με ένα κόκκινο φυλαχτό στο Πέραμα και “άει στην ευχή τα pay rolls και τα fake news”

Μία πολύ προσωπική και νοσταλγική ανάρτηση έκανε στον προσωπικό της λογαρασμό στο facebook η Περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου, με αφορμή μία βόλτα στο Πέραμα.
Στο Πέραμα, που όπως εξομολογείται, περνούσε πολλές Κυριακές με την οικογένειά της, “σε σπίτια που οι αγκαλιές και τα φιλέματα περίσσευαν”. Βρέθηκε στις ίδιες ανηφόρες, “με εκείνη την ίδια απαράλλαχτη αγκαλιά της Μανιάτισσας αλλά και το φυλακτό της Κρητικιάς, ένα μικρό τριγωνάκι με την παραμάνα “να σε φυλάει και να σου δίνει δύναμη να μας βοηθάς και στα εγκαίνια να έρθεις να σε φιλέψουμε ρακή. Στην ευχή”.
“Άει στην ευχή λοιπόν τα pay rolls και τα fake news για όσα τάχα δεν γίνονται, για τις ευθύνες της Δούρου και πόσα άλλα λιγότερο κομψά. Σφιχτά στην χούφτα λοιπόν το κόκκινο φυλακτό, σφιχτά να κοντύνουν οι ανηφοριές μας…” καταλήγει η Ρένα Δούρου.
Ολόκληρη η ανάρτησή της:
Στα μικράτα μου, βδομάδα παρά βδομάδα, τις Κυριακές τις περνάγαμε οικογενειακώς στο Πέραμα.
Σε εκείνες τις τεράστιες ανηφοριές, μπαίναμε σε σπίτια που οι αγκαλιές και τα φιλέματα περίσσευαν.
Το δικό μας Πέραμα ήταν και για τους δυό μου γονείς το “πέρασμα”απο τα ορεινά χωριά της Κορινθίας στην μεγάλη πρωτεύουσα που τους έμελλε να φτιάξουν τις ζωές τους και οικογένεια.
“Πολύ αργότερα,μου είπαν πως εκεί, στο Πέραμα, υπηρετούσε ο πατέρας μου, λίγους μήνες πριν γεννηθώ.
Πως μία έγκυος νιόφερτη από την επαρχία δεν έμενε ποτέ μόνη της στις άγριες βάρδιες παραμονής Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς , γιατί όλο και κάποια γειτόνισσα την παρηγορούσε που ο άντρας της δεν ήταν μαζί.
Σε αυτούς τους γείτονες πηγαίναμε λοιπόν, στην άλλη οικογένεια των γονιών μου.
Άγιες φιγούρες των πρώτων παιδικών μου χρόνων.
Σε εκείνες τις ανηφόρες ξαναβρέθηκα προχτές, χωρίς τον πατέρα δεκαετίες τώρα και χωρίς τη μάνα,
γιατί είναι χρόνια που η μαγκούρα έγινε αναπόσπαστο αξεσουάρ.
Γέμισαν τα μάτια μου από εικόνες μα και ντροπή για μια χώρα που μετρά δεκαετίες ένταξης στην ΕΕ, αλλά δρόμοι δεν υπάρχουν.
Μονάχα οι σκονισμένες ανηφόρες που ανέβαινα μέχρι και τις πρώτες τάξεις του δημοτικού και έφτασα τα 43 χρόνια.
Γιαυτό και θόλωσαν αμέσως τα μάτια μου, βραχνάδα και η φωνή μου μονομιάς,
με εκείνη την ίδια απαράλλαχτη αγκαλιά της Μανιάτισσας αλλά και το φυλακτό της Κρητικιάς, ένα μικρό τριγωνάκι με την παραμάνα,
που είχα να το δω από όταν ζούσε η γιαγιά…
“να σε φυλάει και να σου δίνει δύναμη να μας βοηθάς και στα εγκαίνια να έρθεις να σε φιλέψουμε ρακή. Στην ευχή”.
Άει στην ευχή λοιπόν τα pay rolls και τα fake news για όσα τάχα δεν γίνονται, για τις ευθύνες της Δούρου και πόσα άλλα λιγότερο κομψά.
Σφιχτά στην χούφτα λοιπόν το κόκκινο φυλακτό,
σφιχτά να κοντύνουν οι ανηφοριές μας…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *