Με αφιέρωμα στα τρία χρόνια έργου της Περιφερειακής Αρχής Αττικής και με συνέντευξη της Περιφερειάρχη Αττικής, Ρένας Δούρου, κυκλοφορεί από σήμερα στα σημεία διανομής (χώρους του Μετρό, κ.ά.) το freepress του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων ΑΠΕ-ΜΠΕ, «Πρακτορείο». Όπως τονίζει η σχετική ανακοίνωση της Περιφέρειας Αττικής:
Στο αφιέρωμα υπό τον τίτλο «Περιφέρεια Αττικής: Με το βλέμμα στο αύριο» (https://issuu.com/ana-mpa/docs/75web), γίνεται ιδιαίτερη αναφορά σε θέματα όπως:
η διαχείριση των απορριμμάτων – «Μπαίνουν οι βάσεις για να κλείσει η Φυλή»,
η ανάδειξη της Αττικής ως τουριστικού προορισμού 12 μήνες τον χρόνο – «Αλλάζει η τουριστική ταυτότητα της Αττικής»,
οι πρωτοβουλίες για την ίδρυση νέων μουσείων στην Περιφέρεια,
η ανάπλαση του Φαληρικού όρμου – «Η ανάπλαση του Φαληρικού όρμου ξεκίνησε»,
οι ενέργειες για τη γαλάζια ανάπτυξη στο παραλιακό μέτωπο – «Γαλάζια Ανάπτυξη στην Αττική»,
οι παρεμβάσεις στο κέντρο της Αθήνας – «Μια νέα ζωή για τα Προσφυγικά», «Τα παραπήγματα του ‘401’»,
το κοινωνικό έργο – «Αλληλεγγύη στην πράξη»,
η μετακίνηση χιλιάδων μαθητών στα σχολεία τους,
το πρόγραμμα της Περιφέρειας Αττικής για την ενίσχυση των νοσοκομείων με τελευταίας τεχνολογίας ιατρικά μηχανήματα – «‘Φιλί ζωής’, σε 30 νοσοκομεία του Λεκανοπεδίου»,
η Πολιτική Προστασία – «Έτοιμοι για τα δύσκολα».
Παράλληλα, στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή της στη δημοσιογράφο Κατερίνα Ρουμελιώτη, υπό τον τίτλο «Στην Ελλάδα μας αρέσει το τάβλι και όχι το σκάκι», η Περιφερειάρχης Ρένα Δούρου τονίζει μεταξύ άλλων:
Έτσι από τη στιγμή που επήλθε το συμβάν της βύθισης του πετρελαιοφόρου, οι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης βρεθήκαμε ξανά να ενεργούμε στην πρώτη γραμμή, στα όρια των αρμοδιοτήτων μας, όπως άλλωστε είχε γίνει και στην περίπτωση του μεταναστευτικού / προσφυγικού φαινομένου, αντιμέτωποι με ένα σπάνιο, για τα ελληνικά δεδομένα συμβάν, με ελάχιστα μέσα και χωρίς το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο.
Νομίζει κανείς ότι λειτουργούμε με όρους παρτίδας τάβλι όπου μια λάθος κίνηση διορθώνεται από μια καλή ζαριά ενώ μας χρειάζεται η στρατηγική και προετοιμασία που απαιτεί το σκάκι. Δεν μας ενδιαφέρει η ουσία και η μεθοδικότητα αλλά μας ελκύει ο θόρυβος, όπως όταν κτυπάμε δυνατά τα πούλια στο τάβλι, όταν έχουμε φέρει εξάρες. Στην Ελλάδα μας αρέσει το τάβλι και όχι το σκάκι.
Και στην περίπτωση της ρύπανσης στον Σαρωνικό η Περιφέρεια Αττικής όπως και στις φωτιές, αν περιοριζόμασταν στον ρόλο που περιγράφει ο Καλλικράτης, θα έπρεπε να μην κάνουμε σχεδόν τίποτε. Να είμαστε παρατηρητές. Ωστόσο η δική μας επιλογή ήταν διαφορετική. Επιλέξαμε να δώσουμε τη μάχη και στις δύο περιπτώσεις, όχι αφ’ υψηλού, από τα γραφεία ή τις ξαπλώστρες στην παραλία, όπως έκαναν κάποιοι το καλοκαίρι, αλλά στο πλευρό των δήμων και των δυνάμεων που δρούσαν επί τόπου.
Σε ό,τι αφορά στα περί δήθεν απουσίας μου, όσοι τα υποστηρίζουν, θα πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν τον αιρετό να παίζει τον ρόλο για τον οποίο τον εξέλεξαν οι πολίτες, να παρεμβαίνει δηλαδή υπεύθυνα εκεί όπου πρέπει, συντονίζοντας και λαμβάνοντας αποφάσεις και όχι να παριστάνει τον σχολιαστή στα τηλεπαράθυρα. Προσωπικά δεν έχω καμία διάθεση να ανταγωνιστώ τους συναδέλφους σας στα κανάλια.
Εκείνο που υπάρχει είναι η αναγκαία αξιολόγηση για την αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης, μακριά από λογικές κομματοκρατίας και αναξιοκρατίας. Γιατί αυτός είναι ο επιδιωκόμενος σκοπός: η αξιοκρατική λειτουργία του Δημοσίου. Αυτού του είδους την αξιολόγηση θα έπρεπε πρώτοι να την επιδιώκουν οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι γιατί έτσι θα έπαυαν να είναι στόχοι ισοπεδωτικών κατηγοριών περί «τεμπέληδων» και «προνομιούχων».
Αποτελεί τεράστια υποκρισία, να έρχονται σήμερα εκείνοι που χρησιμοποίησαν την αξιολόγηση για απολύσεις στο Δημόσιο, χωρίς αξιοκρατία, με στόχο την απαξίωσή του σε μια λογική ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών, να παριστάνουν τους κριτές.
Η νίκη της Δύναμης Ζωής τον Μάιο του 2014 ήταν ήδη μια νίκη απέναντι σε όλους όσοι υποστήριζαν έναν τρόπο διοίκησης που ήθελε τους ΟΤΑ “συμπληρώματα”, χώρους ρουσφετολογικών εξυπηρετήσεων ημετέρων, ένα είδος υποδεέστερου δημοσίου στην υπηρεσία του παλαιοκομματισμού. Οι ίδιες ακριβώς ετερόκλητες δυνάμεις είναι που επιχείρησαν και εξακολουθούν να επιχειρούν να ακυρώσουν κάθε προσπάθεια της νέας Περιφερειακής Αρχής να ασκήσει διαφορετική Διοίκηση.
Πηγαίνοντας έτσι κόντρα στην πεπατημένη, αναλάβαμε πρωτοβουλίες και όχι μόνο διαψεύσαμε τις Κασσάνδρες, αλλά συμβάλλαμε στην επίλυση χρόνιων προβλημάτων.
Στο θέμα του Πεδίου του Άρεως αποκρυσταλλώνονται αρκετές από τις δυσλειτουργίες και τις παθογένειες στις οποίες αναφέρθηκα προηγουμένως. Ξέρετε, το Πεδίο του Άρεως είναι ένας εξαιρετικά βολικός χώρος για να “καλυφθούν” αβελτηρίες και ευθύνες πολλών.
Εμείς στην Περιφέρεια Αττικής, με τις μέχρι σήμερα ενέργειές μας, έχουμε πλέον δείξει σαφή δείγματα γραφής ενός άλλου τρόπου διοικείν, με τις επιτυχίες αλλά και τις αποτυχίες μας. Βάζουμε τις βάσεις ενός νέου υποδείγματος άσκησης χρηστής διοίκησης, αντιμετωπίζοντας διαρκώς το φάσμα του καταλογισμού, γιατί ο Καλλικράτης δεν προβλέπει τη μία ή την άλλη αρμοδιότητα.
Εμείς, είτε πρόκειται για το Πεδίο του Άρεως είτε για την αντιμετώπιση της πετρελαιοκηλίδας, αναλαμβάνουμε την ευθύνη μας και το κόστος της απέναντι στους πολίτες. Αυτοί άλλωστε είναι και οι τελικοί κριτές όλων μας. Σε αυτούς λογοδοτούμε και όχι σε αυτόκλητους κριτές τηλεπαραθύρων και ιστοσελίδων.
