Είστε εδώ

Ποιος εν τέλει ξεδόντιασε τους νταβατζήδες; ( του Βασίλη Πάικου )

Είναι, ως γνωστόν, ο Κώστας Καραμανλής που εισήγαγε στον δημόσιο λόγο τον όρο «νταβατζήδες». Ως εν ενεργεία πρωθυπουργός εκεί στου Μπαϊρακτάρη, πάνω στο τσακίρ κέφι. Αναφερόμενος σε ισχυρούς του πλούτου μεγαλοπαράγοντες του δημόσιου βίου της χώρας. Οι οποίοι, απολύτως εξωθεσμικά (και ευθέως αντιθεσμικά ασφαλώς), ασκούν εξουσία. Και, σε μεγάλο βαθμό, καθορίζουν τις τύχες μας. Προπάντων διά της επιρροής που διαθέτουν μέσω των, υπό την ιδιοκτησία τους, μέσων μαζικής ενημέρωσης. Πρόκειται, ακριβώς, γι’ αυτό που εννοούμε όταν μιλάμε για διαπλοκή…
Η αλήθεια είναι πως ο εισηγητής του όρου Κώστας Καραμανλής κάτι προσπάθησε να κάνει προς αντιμετώπιση του φαινομένου. Τότε με την εισαγωγή της περί «βασικού μετόχου» ρύθμισης. Απόπειρα που μάλλον επιχειρήθηκε πρόχειρα και άτσαλα, ώστε να σκοντάψει στις λυσσαλέες αντιδράσεις των ίδιων των «ενδιαφερομένων», αλλά και στις αντίστοιχες ευρωπαϊκές δυσκαμψίες.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν ο πρωθυπουργός που εισήγαγε στον δημόσιο λόγο τον όρο «διαπλοκή». Εννοώντας το ίδιο πράγμα ακριβώς. Μόνο που αυτός «ανακάλυψε» τη διαπλοκή όταν τον έριξε ο Σαμαράς. Για να του τη φορτώσει.
Και πριν απ’ όλους ο Ανδρέας Παπανδρέου ως πρωθυπουργός επανειλημμένως είχε καταγγείλει εξωθεσμικούς οικονομικούς παράγοντες που αξίωναν μερίδιο εξουσίας. Και που συχνά τα κατάφερναν.
Κανείς όμως -κανείς, ούτε οι προαναφερόμενοι, ούτε άλλος κανείς- επεχείρησε στα σοβαρά να ελέγξει το φαινόμενο αναγκάζοντάς τους νταβατζήδες να περιοριστούν στις δουλειές τους. Αποστερώντας τους από τους διαύλους παρεμβατικής επιρροής. Αντιθέτως, οι πάντες συνθηκολόγησαν μαζί τους. Όλες οι κυβερνήσεις των κομμάτων του παραδοσιακού δικομματισμού συνεργάστηκαν μια χαρά, και εκατέρωθεν αποδοτικά, με το έτερο σκέλος της διαπλοκής. Τα βρήκαν μια χαρά μαζί του, προς αμοιβαίο όφελος. Και προς ζημίαν του ελληνικού λαού, εννοείται…
Τι τα θέλετε, ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο πρώτος -και για την ώρα ο μόνος- πρωθυπουργός που τα βάζει στα ίσα με τους νταβατζήδες. Που έχει ανοίξει μετωπικό πόλεμο μαζί τους αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος. Και, όπως ο καθένας βλέπει, δέχεται αμείλικτο πόλεμο απ’ όλους. Ωστόσο, επιμένει σ’ αυτό και, απ’ ό,τι όλα δείχνουν, τους ξεδοντιάζει συστηματικά και μάλλον αποτελεσματικά.
Δύο κινήσεις της σημερινής κυβέρνησης αποτέλεσαν στοιχεία τομής στον πόλεμο κατά της διαπλοκής. Η Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια κομμάτων και ΜΜΕ και η έναρξη των διαδικασιών για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών καναλιών. Η Εξεταστική διά της οποίας αποκαλύφθηκε πανηγυρικά το όργιο της παράνομης χρηματοδότησης εκ μέρους των τραπεζών σε κόμματα και ΜΜΕ με τα γνωστά «δάνεια του αέρα». Τα δανεικά κι αγύριστα, τα οποία υποχρεώθηκε στη συνέχεια ο ελληνικός λαός να «ισοφαρίσει», διά της ανακεφαλαιοποίησης, από το υστέρημά του. Και η διαδικασία αδειοδότησης των καναλιών (μετά από 27 χρόνια καραμπινάτης παρανομίας), που, κι αν αδικαιολόγητα καθυστερεί με ευθύνη του ΕΣΡ έχει, εντούτοις, πάρει τον δρόμο της.
Δεν κυνήγησε κανέναν ο Τσίπρας. Δεν χρησιμοποίησε την εξουσία του προκειμένου να ξεκαθαρίσει λογαριασμούς. Προσέφυγε απλώς στην «κανονικότητα». Υποχρεώνοντας τους πάντες να πειθαρχήσουν σ’ αυτήν. Μη παρέχοντας δηλαδή (όπως οι προηγούμενοι) πολιτική κάλυψη στις ύποπτες τραπεζικές «συναλλαγές» με τους μεγαλοκαρχαρίες. Και σύροντας (ναι, διά της βίας) τους καναλάρχες στη νομιμότητα. Δεν κυνήγησε κανέναν ο Τσίπρας. Κι ας φιλοτεχνούνται πολυσέλιδα σενάρια δήθεν διωγμών από το πουθενά.
Τα αποτελέσματα τα είδαμε, τα βλέπουμε, τα ζούμε. Είδαμε κάποιους να μπαίνουν φυλακή. Άλλους να εγκαταλείπουν τα άλλοτε χρυσοφόρα επιχειρηματικά σκάφη. Αρνούμενοι, φυσικά, να βάλουν το χέρι στην τσέπη των προσωπικών τους λογαριασμών. Μιας και ήταν μαθημένοι στα εύκολα και στα «έτοιμα». Άλλων να δεσμεύονται τα προσωπικά περιουσιακά στοιχεία. Αποκαλύφθηκε, μ’ άλλα λόγια μεγαλοπρεπώς, η γύμνια τους. Και η φτήνια τους.
Καθώς μάλιστα σχεδιάζεται να επανέλθει, μέσω της εν όψει συνταγματικής αναθεώρησης, η περί «βασικού μετόχου» αντίληψη, με πρόνοια για την απρόσκοπτη εφαρμογής της ε, ναι, μπορούμε να το πούμε. Οι νταβατζήδες ξεδοντιάζονται. Δεν θα μπορούν πλέον να διεκδικούν μερίδιο της εξουσίας. Δεν θα καθορίζουν πια τις τύχες μας.
Έχει ασφαλώς ενδιαφέρον να θυμηθούμε ότι σε όλες τις προσπάθειες της κυβέρνησης της Αριστεράς για την αντιμετώπιση της διαπλοκής η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη βρέθηκε (και εξακολουθεί να βρίσκεται) απέναντι. Το ίδιο, σε μεγάλο βαθμό, και τα κεντρώα παρακολουθήματά της. Όχι μόνο, ούτε τόσο από αίσθημα ενοχής (έστω συνενοχής), αλλά, προπάντων, επειδή και σήμερα υπολογίζουν στους νταβατζήδες για την παλινόρθωσή τους.
Κι εκείνοι, εξάλλου, γι’ αυτό τους στηρίζουν. Γι’ αυτό παίζουν τα ρέστα τους στην ανατροπή του Τσίπρα. Το σχέδιο της παλινόρθωσης, βλέπεις, περιλαμβάνει αμφότερες τις πλευρές. Μαζί θα ξανάρθουν στα πράματα. Ή μαζί θα παραμείνουν στο περιθώριο…
Πηγή: avgi.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *