Ενενήντα επιστήμονες και ειδικοί που έχουν αφιερωθεί στο αντικείμενο της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ) σε πανεπιστήμια από 27 χώρες, βρέθηκαν στα Χανιά για το 1ο Διεθνές Θερινό Σχολείο «Τεχνητή Νοημοσύνη και Παιχνίδια» (International Summer School on Artificial Intelligence and Games), το οποίο διήρκεσε πέντε ημέρες.
Φοιτητές και μεταπτυχιακοί και διδακτορικοί φοιτητές εκπαιδεύτηκαν στις νέες τεχνολογίες Τεχνητής Νοημοσύνης καθώς και στα ψηφιακά παιχνίδια με επιστέγασμα την τελευταία ημέρα κατά την οποία παρουσίασαν τις εργασίες τους για τα καλύτερα παιχνίδια με προχωρημένη μορφή ΑΙ, που δημιούργησαν οι ίδιοι κατά τη διάρκεια του σχολείου. Σε μεταξύ τους ψηφοφορία επέλεξαν και τους νικητές οι οποίοι βραβεύτηκαν.
Οι επιστήμονες από την Ελλάδα, την Ευρώπη, την Αμερική και άλλες χώρες, αλλά και εργαζόμενοι σε πολύ γνωστές εταιρείες και βιομηχανίες παιχνιδιών για υπολογιστές όπως η GOOGLE, UNISOFT, UNITE και άλλες μετέφεραν το ελπιδοφόρο μήνυμα πως η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ) μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να γίνει καλύτερος, πιο έξυπνος και δημιουργικός ακόμη όμως και πιο συναισθηματικός.
Το πρώτο θερινό σχολείο αποτέλεσε πρωτοβουλία του Γιώργου Γιαννακάκη, καθηγητή και διευθυντή του Ινστιτούτου Ψηφιακών Εφαρμογών (Institute of Digital Games) με έδρα στη Μάλτα και του Julian Togelius, αναπληρωτή καθηγητή του τμήματος Computer Science and Engineering του Πανεπιστημίου Tandon School of Engineering, με έδρα στη Νέα Υόρκη. Την επικοινωνία και υποστήριξη ανέλαβαν η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης και το ελληνογαλλικό δίκτυο επικοινωνίας Mazinnov.
«Θέλουμε να βλέπουμε την Τεχνητή Νοημοσύνη σαν συνεργάτη σαν βοηθό για κάτι καλύτερο, δεδομένου ότι πρόκειται για μία νέα τεχνολογία που δοκιμάζεται από τον άνθρωπο και όπως κάθε νέα τεχνολογία φυσικό είναι να τον φοβίζει σχετικά με το τι θα γίνει με τις θέσεις εργασίες, αν απειλείται ο άνθρωπος από την Τεχνητή Νοημοσύνη, φόβοι λογικοί», δήλωσε ο Γιώργος Γιαννακάκης. Όπως είπε: «Οι φόβοι αυτοί ισχύουν σε κάποιον βαθμό αλλά αν δούμε το ποτήρι μισογεμάτο θα δούμε ότι όπως εκπαιδεύουμε όλους αυτούς τους ανθρώπους, έτσι γίνονται πολλά για νέες θέσεις εργασίας, νέες δουλειές. Την τεχνητή νοημοσύνη μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε για να κάνουμε τη ζωή μας πιο εύκολη σε έναν ιδανικό κόσμο».
Μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, σχετικά με το εάν οι γραμμές παραγωγής προϊόντων μπορούν να καλυφθούν από τα ρομπότ, ο κ. Γιαννακάκης ανέφερε ότι: «Αυτό μπορεί να συμβεί εν μέρει αλλά εμείς θέλουμε να δώσουμε το μήνυμα ότι από εμάς εξαρτάται τι βάσεις θα δώσουμε και πως θα χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη στα χέρια μας, όχι για να χάσουν οι άνθρωποι την εργασία τους αλλά για να δημιουργήσουμε νέες ευκαιρίες, νέες θέσεις εργασίας και να κάνουμε πιο εύκολη και καλύτερη τη ζωή μας. Μπορεί να ακούγεται ουτοπικό αυτό που αναφέρω, αλλά έτσι θέλω να δω το ρόλο μας στην εξέλιξη. Τεχνολογία για τον άνθρωπο και όχι κατά του ανθρώπου».
Καθησυχάζοντας την ανησυχία που υπάρχει από πλευράς κυρίως των γονέων για την έντονη αφοσίωση παιδιών στα παιχνίδια στους υπολογιστές, ο καθηγητής είπε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ: «Προσωπικά ήμουν και εγώ προσκολλημένος στα παιχνίδια αυτά, όμως την αξιοποίησα αντιλαμβανόμενος πως ήταν για μένα μία όμορφη περίοδος που τελικά όλο αυτό το έκανα επάγγελμα και μάλιστα ιδιαίτερα δημιουργικό. Θα συμβούλευα γονείς και παιδιά να δουν το παιχνίδι ως ένα άλλο μέσο δημιουργίας, τέχνης όπως και πολλά άλλα που μπορεί ανάλογα με το πώς διαχειρίζεσαι να είναι καλό ή κακό. Πρέπει λοιπόν να δώσουν μία άλλη προοπτική όπως για παράδειγμα να το δουν ως μία άλλη μορφή τέχνης, επικοινωνίας δημιουργίας, ακόμα και ως ένα φιλοσοφικό πείραμα. Τα παιχνίδια σε μεγάλο βαθμό σήμερα, αναγνωρίζονται ως μία μορφή τέχνης και βρίσκονται μάλιστα στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, ενώ την ίδια ώρα είναι η μεγαλύτερη βιομηχανία διασκέδασης για όλες τις ηλικίες, μεγαλύτερη ακόμα και από το Χόλυγουντ, ακόμη και τη μουσική βιομηχανία. Οπότε αν τα παιδιά με τη βοήθεια των γονιών το δουν από την πλευρά της προοπτικής της αποκατάστασης επαγγελματικά, έχω να πω, ότι το παιχνίδι του υπολογιστή είναι μία ενασχόληση αρκετά ελπιδοφόρα, υπάρχουν άπειρες δυνατότητες και περιμένουν τον νέο θέσεις εργασίας, αρκεί να είναι δημιουργικός. Τα παιχνίδια στον υπολογιστή είναι ένα νέο προϊόν περίπου 30 ετών πάνω στο οποίο δουλεύουν πολλοί άνθρωποι. Προτείνω να μην το κατηγορήσουμε εύκολα και να του δώσουμε χρόνο να εξελιχθεί δεδομένου ότι σήμερα πια υπάρχουν εξαιρετικά παραδείγματα παιχνιδιών, όπως έχουμε εξαιρετικά παραδείγματα βιβλίων, ταινιών. Στην ερώτηση των γονέων γιατί το παιδί μου να παίζει παιχνίδια και να μη διαβάζει βιβλία, απαντώ πως όλα έχουν σχέση με την ποιότητα. Τι βιβλίο θα διαβάσει, τι παιχνίδι στον υπολογιστή θα παίξει. Ας μην τα βλέπουμε λοιπόν όλα άσπρα ή μαύρα. Ας μην βλέπουμε τα παιχνίδια ως ένα όπλο που παίρνει κάποιος και σκοτώνει. Υπάρχουν παιχνίδια με διαφορετικές και αξιόλογες προοπτικές».
Ο Γιώργος Γιαννακάκης είναι συγγραφέας ενός βιβλίου πάνω στην Τεχνητή Νοημοσύνη και Παιχνίδια και με βάση αυτό το βιβλίο -μεταξύ άλλων- διδάχτηκαν οι συμμετέχοντες στο θερινό σχολείο θεωρία και πράξη.
Πηγή: ert.gr
