Είστε εδώ

Ο Τσίπρας και ο Βενιζέλος !

Ο Αλέξης Τσίπρας και η συνοικιακή αντιπολίτευσηΤου Σωτήρη Καψώχα
Ήταν Μάιος του 2012. Οι βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα είχαν ολοκληρωθεί και το αποτέλεσμα, που είχε φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση, με ποσοστό 16,78%, προκαλούσε μεγάλο πονοκέφαλο στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες .
Τα μεγαλύτερα διεθνή μέσα ενημέρωσης, απηχώντας τις ανησυχίες των κεντρικών παικτών της Ευρωπαϊκής πολιτικής και κυρίως της πανίσχυρης Γερμανίας, έγραφαν με πηχυαίους τίτλους για τον νεαρό έλληνα Αλέξη Τσίπρα «τον άνθρωπο που κάνει την Ευρώπη να φοβάται».
Τι τους έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας και τους τρόμαζε τόσο πολύ; Κάτι το πολύ απλό: Ότι «βρισκόμαστε στην καρδιά της κρίσης του συστήματος, στην καρδιά της κρίσης του οικονομικού μοντέλου των αγορών. Δεν έχουμε ξαναζήσει τέτοια φαινόμενα από το 1929. Τότε, η Ευρώπη δεν επέλεξε μια πολιτική ανάπτυξης για να στηρίξει τους ανέργους και έτσι φτάσαμε στην άνοδο του ναζισμού. Το ίδιο κάνετε και σήμερα».
Όσο για την Ελλάδα, ο νεαρός αρχηγός τότε της αξιωματικής αντιπολίτευσης, φώναζε ότι «στους Έλληνες επιβλήθηκαν τα χειρότερα φάρμακα. Γίναμε τα πειραματόζωα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Αν το φάρμακο πιάσει σε μας τα ποντίκια, τότε μπορούν να την εξάγουν και να την εφαρμόσουν και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Αν το πείραμα αποτύχει, τόσο το χειρότερο για τους Έλληνες».
Έκτοτε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι της ιστορίας. Ο Αλέξης Τσίπρας αφού πέρασε –και περνά – δια πυρός και σιδήρου, έγινε πρωθυπουργός. Οι εκτιμήσεις του για το ελληνικό πείραμα, ομολογείται συνεχώς από κορυφαίους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ ο νεοναζισμός και οι εθνικισμοί φουντώνουν καθημερινά σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι αναγνωρίζεται πλέον ανοιχτά η ανάγκη αλλαγής κατεύθυνσης στην οικονομία, με λιγότερη λιτότητα και περισσότερη κοινωνική πρόνοια.
Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος με την τροπή που δείχνουν να παίρνουν σήμερα τα πράγματα και βασίμως πιστεύει ότι ο Σεπτέμβριος του 2018 θα είναι μια άλλη εποχή για την Ελλάδα. Δίχως καμία αμφιβολία, ο πρωθυπουργός είναι το πλέον αναγνωρίσιμο πρόσωπο της χώρας (ενδεχομένως μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη) σε διεθνές επίπεδο και ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός (ανάλογη αναγνώριση για διαφορετικούς λόγους και σε άλλες εποχές είχε ο Ελευθέριος Βενιζέλος) που δεν χρειάζεται συστατικές επιστολές και διαπιστευτήρια για να συναντηθεί με τους ηγέτες μεγάλων χωρών.
Χαίρει σεβασμού, εκτίμησης και ιδιαίτερης προσοχής από τους κορυφαίους του πλανήτη, δυσανάλογη οπωσδήποτε αντιμετώπιση, με το μέγεθος και την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η χώρα.
Πρόκειται για ισχυρό χαρτί, ασφαλώς για το κόμμα του, αλλά κυρίως το μεγαλύτερο κεφάλαιο για τη χώρα. Το αντιλαμβάνεται απόλυτα το γεγονός αυτό και η εγχώρια αντιπολίτευση. Γι αυτό προσπαθεί να μηδενίσει οποιαδήποτε επαφή του Αλέξη Τσίπρα με ξένους ηγέτες ή να πλήξει την αξιοπιστία του στις πολιτικές του επιλογές. Δεν είναι τυχαίο ότι στην τελευταία συνάντηση Τσίπρα – Ερντογάν, συντονισμένα οι Κυριάκος Μητσοτάκης, Φώφη Γεννηματά, Δημήτρης Κουτσούμπας, Σταύρος Θεοδωράκης και Βασίλης Λεβέντης, έσπευσαν να ακυρώσουν τη σημασία της συνάντησης, όταν οι ξένοι ηγέτες απένειμαν τα εύσημα στον Έλληνα πρωθυπουργό.
Μπορεί για τον Αλέξη Τσίπρα να είναι ευτύχημα που έχει να κάνει με εύκολους αντιπάλους, είναι δυστύχημα όμως για τη χώρα να εκπροσωπείται από μια μικρόνοα και μεμψίμοιρη αντιπολίτευση. Είναι σκληρή η αντίθεση, ο Τσίπρας να κάνει υψηλή πολιτική και οι επικεφαλής της αντιπολίτευσης να συμπεριφέρονται σαν γκρινιάρικα μέλη συνοικιακού συμβουλίου.
( Ο Σωτήρης Καψώχας σχολιάζει την επικαιροτητα καθημερινα στην εκπομπή “Δεύτερη Ματιά” της ΕΡΤ στις 4-6 το απόγευμα)
Πηγή: bigbusiness.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *