” Πήρε τα μέτρα ” του ΣΥΡΙΖΑ, ο Βασίλης Λέβέντης στην Βουλή περνώντας με επιδέξιο, αλλά ξεκάθαρο τρόπο την απειλή υπό μορφή τελεσιγράφου, του καρτέλ των καναλαρχών και της διαπλοκής που το συντηρεί. Η κυβέρνησή σας δεν θα αντέξει, αν δεν δείξετε την… ” γενναιότητα “, να κάνετε πίσω στο θέμα των ” αδειών “, προειδοποίησε από το βήμα της αίθουσας ο πρόεδρος της ΕΚ. Όπου βέβαια, με τον όρο ” γενναιότητα “ εννούσε ” την εξυπνάδα να συνθηκολογήσετε ” και να μην επιμείνετε στις 4 άδειες για τα κανάλια και κυρίως, στην απαίτηση να βάλουν το χέρι στην τσέπη οι καναλάρχες για να διατηρήσουν τα κανάλια τους, ενώ μέχρι τώρα οι ” άλλοι ” τους είχαν μαθημένους να βάζουν μόνο το δάχτυλο στο μέλι του κρατικού κορβανά…
Σε ένα παραλήρημα ” πολιτικού λόγου ” επιπέδου Κανάλι 67, ο Βασίλης Λεβέντης, που ονειρεύεται τον εαυτό σε ρόλο ανάλογο εκείνου του Γκένσερ στην Γερμανία, που τοποθέτησε στον πολιτικό χάρτη τους Φιλελεύθερους ( κι η μυλωνού τον άντρα της, με τους πραματευτάδες… ), σε ρόλο συνεκτικού συνδέσμου στη ” μεγάλη συμμαχία ” Χριατιανοδημοκρατών-Ακροδεξιών με τους παρηκμασμένους Σοσιαλδημοκράτες, εκτελώντας χρέη ” πολιτικής αγωγής ” υπέρ των συμφερόντων των καναλαρχών, ‘εφθασε στο σημείο να ” καταλογίσει ” στον ΣΥΡΙΖΑ ότι ” το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι τα λεφτά ” ! Τα λεφτά (έσοδα) που για πρώτη φορά απαιτεί μια κυβέρνηση από όσους χρησιμοποιούν τη δημόσια περιουσία, που είναι οι συχνότητες εκπομπής των τηλεοπτικών σταθμών …
Τα λεφτά που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν απαιτεί να τα πληρώνουν έμμεσα οι πολίτες, αλλά οι ίδιοι οι καναλάρχες. Βέβαια ο ” αγαπημένος ” των καναλιών ( πρώην καναλάρχης κι ο ίδιος ) ” πήρε το μήνυμα ” από τα τελευταία γκάλοπ, που τον φέρνουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και το ” μετέφρασε ” σωστά.
Μίλησε λοιπόν με την ” γλώσα της πιάτσας “, την γλώσσα των καναλαρχών, ( που ως γνωστόν είναι λαϊκοί άνθρωποι με λαικές συνήθειες και λαική γλώσσα όπως και ο κ. Πρόεδρος, πχ Κοντομηνάς και Αλαφούζος που δήθεν ” τυχαία ” ανέφερε ) περνώντας με έντεχνο αλλά ξεκάθαρο τρόπο το μήνυμά τους : ” Ή δεν μας αγγίζετε, ή, σας ρίχνουμε … “! Τόσο ωμά, τόσο κυνικά. Με τη γλώσσα της αγοράς που τόσο καλά αντιλαμβάνεται ο κ. Πρόεδρος της ΕΚ .
Τα “άλλα”, περί “λαγού”, που δήθεν θυμήθηκε να καταλογίσει στο ΚΚΕ για το “βρώμικο ’89” και την “εμπειρία” του με τους διορισμένους επί Μητσοτάκη στον ΟΣΕ, που τάχα χωρίς αρμοδιότητα, δήθεν έπιναν φραπέδες και περιφέρονταν αργόσχολοι στην Ακρόπολη (και δεν τον αναγνώρισαν και του εκμυστηρεύτηκαν τα πάντα, εκείνον που τον ξέρουν κι οι πέτρες, από την καθημερινή γραφική του παρουσία στα κανάλια όπου υπερπροβάλλεται) ήταν απλώς για να δώσει lead in στο δελτίο της διαπλοκής …
Ποιος είναι ο Βασίλης Λεβέντης (πηγή: popaganda.gr)
Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος, ο Βασίλης Λεβέντης γεννήθηκε το 1951 στην Μεσσήνη. Λίγα χρόνια μετά, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στον Πειραιά. Το 1969 ο μετέπειτα πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων περνάει στην Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ και μάλιστα αργότερα συμμετέχει στην εξέγερση του Πολυτεχνείου-«όχι ως πρωτοπόρος», σπεύδει να τονίσει σε συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑgazino». Ακολουθούν μεταπτυχιακές σπουδές στο Μόναχο, από όπου επιστρέφει για τα γεννητούρια του ΠΑΣΟΚ. Ιδρυτικό μέλος του κόμματος του πράσινου ήλιου, λέει, στήριζε τον Αντρέα Παπανδρέου μέχρι το 1985, όταν οι διαφωνίες του με την λογική της ηγεσίας τον αναγκάζουν να αποχωρήσει. Το ’86 βάζει υποψηφιότητα για Δήμαρχος Αθηναίων και το ’89 κατεβαίνει βουλευτής με την Νέα Δημοκρατία στην Β’ Αθήνας. Κανένα από τα δύο δεν στέφεται με ιδιαίτερη επιτυχία.
Κανονικά αυτό θα έπρεπε να ήταν το τέλος της πολιτικής του καριέρας, όμως ο Λεβέντης δεν ήταν ένας απλός πολιτευτής. Ίσως κατάλαβε πολύ νωρίς την δύναμη της τηλεόρασης, ίσως στάθηκε τυχερός. Το 1990 «ιδρύει το Κανάλι 67», με τον τρόπο που τα κανάλια «ιδρύονταν» τότε. Από εκεί απευθυνόταν στον ελληνικό λαό, προβλέποντας την οικονομική καταστροφή που θα ακολουθούσε τα χρόνια της ευημερίας. Έδωσε βήμα στους τηλεθεατές του και ήταν από τους πρώτους διδάξαντες του «βγάζω γραμμή στον αέρα», πολλές φορές με σπαρταριστά αποτελέσματα. Ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων (που ιδρύθηκε δύο χρόνια αργότερα με όνομα που θύμιζε την πάλαι ποτέ Ένωση Κέντρου) έχανε συχνά την υπομονή του, καταλήγοντας να βρίζει τους συνομιλητές του, να τους κλείνει το τηλέφωνο και να προσπαθεί να ηρεμήσει ρουφώντας τον φραπέ που πάντα είχε στο πλάι του.
Ήταν πολλές οι νύχτες που οι έφηβοι των 90’s πέρασαν παρέα με τον «Πρόεδρο». Ήταν η τρας εκδοχή της πολιτικής συζήτησης, η οποία άνθιζε στα περιφερειακά κανάλια όπως περίπου κάνει σήμερα. Κι αν ακόμα κάποιοι δεν έβλεπαν τις πολύωρες εκπομπές του, ήταν σίγουρο πως κάπου είχαν πετύχει τον Γιώργο Μητσικώστα να μιμείται τα «γίδια» και τους «καρκίνους» που εξαπέλυε. Ο Λεβέντης είχε έναν κακό λόγο για όλους: τον «Γέρο της Εκάλης» Αντρέα Παπανδρέου, τον «υπουργό του διαβόλου» Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τον «μη δημοκράτη» Κωστή Στεφανόπουλο και, φυσικά, τους «ελεεινούς» τηλεθεατές του, τα «ερπετά και τα τρωκτικά», οι οποίοι τον έπαιρναν τηλέφωνα μετά από «εντολή των αφεντικών τους» ή, πιο συχνά, για να σπάσουν πλάκα.
Ο Λεβέντης έβριζε ακόμα και το πασοκικό Κανάλι 29 του Γιώργου Κουρή το οποίο αποκαλούσε «χοιροστάσιο» και υποσχόταν να κλείσει όταν θα έβγαινε στην εξουσία. Φαίνεται πως οι προφητικές του ικανότητες δεν τον είχαν ενημερώσει πως το 2000 θα πουλούσε ξαφνικά το κανάλι του στον ίδιο άνθρωπο, κρατώντας μια δίωρη καθημερινή εκπομπή για τον εαυτό του και αρθρογραφώντας τακτικά στην Αυριανή.
Παράλληλα με τις τηλεοπτικές του δραστηριότητες, ο Βασίλης Λεβέντης δεν έχανε ποτέ εκλογική αναμέτρηση. Συμμετείχε σε όλες τις εθνικές και ευρωπαϊκές εκλογές από το 1992 και έπειτα, χωρίς να πτοείται που το κόμμα του ποτέ δεν είχε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα και παρά το ότι στερούταν κρατικής χρηματοδότησης. Ακόμα και όταν η τηλεοπτική του καριέρα ξεφούσκωσε, ο Λεβέντης δεν έχασε την υπομονή του. Συνέχισε τον πολιτικό του αγώνα και από το ιντερνετικό μετερίζι. Πλέον, ωστόσο, το ύφος του ήταν πιο ήρεμο. Χωρίς βρισιές και χωρίς φραπέ, προειδοποιούσε για τα δεινά που έρχονται, μέχρι που κάποια από αυτά ήρθαν, γεγονός που δεν έμεινε ανεκμετάλλευτο ούτε από εκείνον, ούτε από τους υποστηρικτές του.
