Είστε εδώ

Καταλανικό σουφλέ (της Δώρας Μακρή)

γράφει η ανταποκρίτρια της ΕΡΤ στην Ισπανία Δώρα Μακρή
Δεν γνωρίζω, αν η ένταση στην Καταλονία, είναι όπως ένα σουφλέ, που θα ξεφουσκώσει, αν ανοίξει ο φούρνος. Ούτε τι μπορεί να συμβεί ως την 1η Οκτωβρίου. Ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι το βράδυ της Τετάρτης σε διάγγελμά του, κάλεσε την κυβέρνηση της Καταλονίας να κάνει πίσω, να επιστρέψει στη δημοκρατία, να υπακούσει στους νόμους γιατί «το δημοψήφισμα είναι μια χίμαιρα».
Η αλήθεια είναι ότι η θέση του, αυτή τη στιγμή, πρέπει να είναι ακριβώς η συγκεκριμένη. Κι ως γιος συνταξιούχου δικαστικού, το γνωρίζει καλά. Διότι, αν υποχωρήσει , αύριο κιόλας οποιαδήποτε αυτονομία μπορεί να διακηρύξει την ανεξαρτησία της με συνοπτικές διαδικασίες και παραβιάζοντας το Σύνταγμα και τους νόμους. Όπως ακριβώς έκανε το καταλανικό κοινοβούλιο με τους δύο αντισυνταγματικούς νόμους, που ψήφισε.
Άρα ο κ. Ραχόι, δικαίως επιμένει στην τήρηση των νόμων και του Συντάγματος. Ανεξάρτητα αν φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση, που οδηγήθηκε ως εδώ. Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι στη Δημοκρατία υπάρχουν πολλοί τρόποι για να προβληθεί ένα πολιτικό θέμα.
Ο ίδιος, όπως είπε, κάλεσε πολλές φορές τον Καταλανό κυβερνήτη Πουιτζντεμόντ να θέσει ενώπιον του κοινοβουλίου, το ζήτημα της περιοχής του. Εκείνος αρνήθηκε. Ενώ τον παρακολουθούσα την ίδια στιγμή έβλεπα τι γίνεται στην Βαρκελώνη. Πλήθος κόσμου, κυρίως νεαρόκοσμου, να έχει κατακλύσει τη Γκραν  Βία της πόλης. Ο πρωινός θυμός, τα σπρωξίματα, οι διαμαρτυρίες, την ώρα που οι αστυνομικοί προχωρούσαν σε συλλήψεις, είχε υποχωρήσει και το μήνυμα για ειρηνική διαμαρτυρία είχε κυριαρχήσει.
Ανεξάρτητα αν οι αστυνομικοί ενήργησαν με εντολή της Εισαγγελίας της Καταλονίας που υπακούει στο ανώτατο Δικαστικό Σώμα, που εδρεύει στη Μαδρίτη. Ειδικά όταν τις συλλήψεις τις έκαναν οι Μόσσος, η καταλανική αστυνομία δηλαδή, δεν ήταν λίγες οι φορές που ακουγόταν το σύνθημα «προδότες».
Στην Ισπανία υπάρχουν δύο σώματα ασφαλείας και μόνο δύο περιοχές η Καταλονία και η Χώρα των Βάσκων που διαθέτουν και το δικό τους αποκλειστικά: Οι Μόσσος ντ Εσκουάδρα για την Καταλονία και η Ερτσάιντσα για τη Χώρα των Βάσκων. Για τις ημέρες αυτές μάλιστα επιστρατεύτηκαν και 5000 αστυνομικοί από την υπόλοιπη χώρα οι οποίοι θα διαμένουν σε κρουαζιερόπλοια που ναύλωσε το υπουργείο Εσωτερικών στο λιμάνι της Βαρκελώνης.
Οι συγκεντρωμένοι στη Βαρκελώνη, κουβαλούσαν προμήθειες, νερά και ξηρή τροφή γιατί σκόπευαν να μείνουν ώρες εκεί. Υπολογίζεται ότι σε τουλάχιστον 40 δήμους και κοινότητες , κυρίως της Καταλονίας , έγιναν μικρότερες ή μεγαλύτερες συγκεντρώσεις. Η απαίτηση αυτή τη φορά ήταν η απελευθέρωση των συλληφθέντων καθώς θεωρήθηκε αντιδημοκρατική πράξη.
Ο εθνικιστής Πουιτζντεμόντ μίλησε για «καθεστώς έκτακτης ανάγκης» στη χώρα του και μαζί με το επιτελείο του και φορώντας μαύρα σακάκια και γραβάτες έκανε διάγγελμα για την αντιδημοκρατική Μαδρίτη που κάνει εφόδους και συλλαμβάνει . Η αλήθεια όμως είναι ότι σήμερα από το πρωί δεν ήταν η κεντρική κυβέρνηση, εκείνη που έδειξε την υπεροχή της. Ήταν η δικαστική εξουσία, η οποία μέσα σε λίγες ώρες διέλυσε σχεδόν όλο τον πυρήνα που προετοίμαζε το δημοψήφισμα. Κατασχέθηκαν πάνω από 9 εκατομμύρια ψηφοδέλτια, απαγορεύτηκε η αποστολή των κλήσεων προς τις εφορευτικές επιτροπές, συνελήφθησαν στελέχη της τοπικής κυβέρνησης που ήταν οι άνθρωποι κλειδιά για το οργανωτικό κομμάτι. Με πολλές και διαφορετικές κατηγορίες.
Εκεί, που παρενέβη καθοριστικά η κεντρική κυβέρνηση ήταν από την περασμένη Παρασκευή στο κλείσιμο της οικονομικής στρόφιγγας. Αντί λοιπόν ο υπουργός Οικονομίας Μοντόρο να αποστείλει όπως γινόταν πάντα σε εβδομαδιαία βάση τη χρηματοδότηση προς την Καταλονία, αποφασίστηκε οι μισθοί και οι συντάξεις των Καταλανών να πληρώνονται απευθείας από τη Μαδρίτη και για κάθε επιπλέον δαπάνη, η Καταλονία υποχρεούται να στέλνει τα πλήρη δικαιολογητικά. Προστατεύεται από το Σύνταγμα γι’ αυτή του την κίνηση. Ο Μοντόρο αιτιολόγησε την κίνηση αυτή καθώς υπήρχε η υποψία ότι η χρηματοδότηση αυτή την οποία δικαιούται η Καταλονία, όπως και οι υπόλοιπες 16 Αυτονομίες, θα χρησιμοποιούνταν για την εκστρατεία υπέρ του δημοψηφίσματος.
Παρότι λοιπόν διαπιστώνουμε τη δυνατότητα που έχει το ισπανικό κράτος με τους μηχανισμούς που διαθέτει να καταστείλει κάθε μορφή παραβατικότητας, εντούτοις οι άνθρωποι που έχουν κατέβει στον δρόμο, έχουν κάτι να δηλώσουν. Και κάτι να διεκδικήσουν και να αντιδράσουν. Η ένταση έχει μεταφερθεί στον δρόμο. Κι ας μην βρίσκονται όλοι οι Καταλανοί σε αυτόν.
Ένα κατεξοχήν πολιτικό θέμα, έχει πλέον κατέβει στους απλούς πολίτες. Απομένουν δέκα ημέρες ως τη διενέργεια (?) του δημοψηφίσματος. Και κανείς δεν είναι σε θέση να διαβεβαιώσει , πρακτικά πλέον, ότι αυτό μπορεί να γίνει.
Οι Εθνικιστές αυτοπαγιδεύτηκαν στην επίμονη ρητορική τους, η καταλανική αριστερά ERC ανέβηκε στο άρμα της απόσχισης από εντελώς διαφορετική οπτική γωνία από αυτή των εθνικιστών και η CUP (κόμμα αντικαπιταλιστών) στηρίζει τους εθνικιστές συγκυβερνώντας μαζί τους.
Δεν είναι το καλύτερο σκηνικό για τα ποσοστά των πολιτικών κομμάτων στο καταλανικό κοινοβούλιο. Σοσιαλιστές και Θιουδαδάνος (πάντα στο τοπικό κοινοβούλιο) αντιδρούν με κάθε τρόπο στο δημοψήφισμα, στάση την οποία δεν τηρούν οι υποστηρικτές των Ποδέμος που λένε ναι μεν στη διενέργεια συμφωνημένου δημοψηφίσματος αλλά όχι στην απόσχιση της Καταλονίας. Μήπως είναι ώρα για εκλογές στην Καταλονία;
Έτσι έχουν τα πράγματα, στην Καταλονία. Είδαμε το κράτος Δικαίου να λειτουργεί. Δεν είδαμε όμως πώς εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που διαμαρτύρονται πότε, πώς και με ποιόν τρόπο θα μπορέσουν να εκφραστούν μέσα σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο για το οποίο τόσο πολύ πάσχισε η Ισπανία μετά από τη σαραντάχρονη δικτατορία του Φράνκο.
Οι Καταλανοί δικαιούνται να εκφραστούν. Και στη Δημοκρατία πάντα υπάρχουν τρόποι. Είτε αυτοί λέγονται ξεσκόνισμα του πεπαλαιωμένου Συντάγματος και αναθεώρησής του, είτε άλλες διαδικασίες πιο σύντομες διαδικαστικά. Διαφορετικά και όταν ο «δρόμος», δεν εκτονώνεται, τότε η ιστορία της χώρας μπορεί απλώς να επαναλαμβάνεται. Λέγε με Δεύτερη Ρεπούμπλικα ( ή Δεύτερη δημοκρατική κυβέρνηση 1931-1939) με έναν ενδιάμεσο Εμφύλιο 1936-1939 ως την επικράτηση του Φράνκο.
Όταν οι κοινωνίες αντιδρούν, οι δημοκρατίες οφείλουν να προσαρμόζονται.
δημοσιεύτηκε στο ert.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *