Είστε εδώ

Η ανάρτηση της Ρένας Δούρου για το πολιτικό κόστος και για το τι γίνεται “όταν χορεύεις στο ρυθμό του ντεφιού”

Από το facebook της Ρένας Δούρου: 
Μια ανάρτηση κυριακάτικη κι ελαφριά όσο χτυπά το ντέφι/true story
Συνφεισμπουκίτισσα αναρτά λινκ ιστοσελίδας, η οποία δεν ανιχνεύεται στο Alexa, αλλά έγκυρα και έγκαιρα ενημερώνει για θέματα τοπικά κι αυτοδιοικητικά.
Ως γνωστόν η καλή είδηση δεν είναι είδηση και για ιστοσελίδες που ανιχνεύονται, όποτε ο τίτλος τύπου “Χριστιανοί γρηγορείτε μας φέρνουν όλα τα σκουπίδια της Αττικής στον τόπο μας” αυξάνει τις πιθανότητες ανίχνευσης και ανάγνωσης.
Το ποστ της συνφεισμπουκίτισσας συνοδεύεται με ερώτηση σπάνιας εδώ μέσα ευγένειας- διότι τα περισσότερα ποστ είναι τύπου “του έκανα τη μούρη κρέας “, ύφος που χάνεται στο πι και φι έτσι και συναντηθεί ο χρήστης με αυτόν που του έκανε τη μούρη κρέας-την οποία θέλω να τιμήσω και για αυτό το λόγο της απαντώ ως διαχειρίστρια του προσωπικού μου λογαριασμού και όχι αυτού της περιφερειάρχου με αναφορά στην ανακοίνωση της διαχειριστικής αρχής, ενός επίσημου, δηλαδή φορέα και όχι από το halitheiathalampseistinperioximas.blogspot.gr.
Με ευχαριστεί για την απάντηση-εξίσου σπάνιο – και συνεχίσουμε την κουβέντα με μένα να μοιράζομαι το κατά τη γνώμη μου πιο σπουδαίο όλων στη διαχείριση των απορριμμάτων αλλά όχι μόνο.
Αυτό της διαπαιδαγώγησης των τοπικών κοινωνιών, όλων μας στην νοοτροπία nibi ( η γιαγιά το έλεγε “μακριά από τον απαυτό μας κι όπου θέλει ας είναι “), η οποία βοηθά και στη δημιουργία και επιβίωση [sic] διαφόρων ενημερωτικών ιστοτόπων, αλλά αυτό είναι άλλου ποστ θέμα.
Και τότε στο διάλογο αυτό έρχεται φεισμπουκίτισσα να πει το γνωστό “κ.Δούρου σας ψηφίσαμε και δε θα πρέπει να μας μιλάτε με αυτόν τρόπο” όπου ο τρόπος ακόμη δεν έχει βρεθεί να μας πει τι ακριβώς έκανε.
Η στιχομυθία έλαβε τέλος με τη φεισμπουκίτισσα να δίνει ραντεβού στα γουναράδικα, στα οποία της ευχήθηκα να μην βρεθεί κανένας μας.
Το θέμα, όμως, παραμένει.
Και φοβάμαι για χρόνια ακόμη.
Εξηγούμαι : οι πολίτες, ψηφοφόροι, εκλογείς -η γλώσσα δεν έχει συνώνυμα και αυτό άλλου ποστ θέμα -θεωρούν ότι αφού ψήφισαν θα πρέπει να εισακούονται ανεξάρτητα του αιτήματος και οι αιρετοί θεωρούν ότι εάν διαφωνήσουν με το αίτημα θα έχουν πολιτικό κόστος.
Χωρίς να καταστρατηγούμε τη βασική αρχή της εκπροσώπησης συμφερόντων στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, γιατί μας οδηγεί αρκετές φορές στο επικίνδυνα απολίτικο “υπάρχουν καλοί και κακοί σε όλα τα κόμματα ” ο αιρετός έχει χρέος, ιερή υποχρέωση να μην οδηγείται μόνο από τα αιτήματα των εντολέων του.
Οφείλει να πληρώνει πολιτικό κόστος να το πω διαφορετικά, γιατί όταν αυτό δεν γίνεται το πως τελειώνει η ιστορία το γνωρίζουμε καλά τα τελευταία 7 χρόνια.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα εκτός Αττικής κι απτό, ώστε να μην σπεύσουν διάφοροι εμμονικοί στα σχόλια να με κατηγορήσουν για ιδεολογική μεροληψία, ο δρόμος στα Καμμένα Βούρλα.
Επειδή η καινούργια χάραξη που ουσιαστικά εξυπηρετεί πια το σύνολο της χώρας δεν περνάει από το μπουγατσατζίδικο του Τάκη και τα σουβενίρ της Μαρίας, οι δυο τελευταίοι άσκησαν πίεση στους τότε τοπικούς βουλευτές που δεν έπαιρναν το πολιτικό κόστος.
Ο δρόμος καθυστέρησε χρόνια ολόκληρα και για αυτό και για άλλα. Από κοντά και οι επιτροπές κατοίκων όψιμα ευαισθητοποιημένων για το περιβαλλοντοκτόνο του εγχειρήματος της καινούργιας χάραξης -άλλου ποστ κι αυτό θέμα, πώς η οικολογία στη χώρα μας στραπατσαρίστηκε σε χέρια διαφόρων και υπήρξε αρκετες φορες άλλοθι των πραγματικά περιβαλλοντοκτονων συμφερόντων -και πορευτήκαμε για πολλά χρόνια με τροχαία δυστυχήματα αλλά περνώντας μπροστά από τα σουβενίρ.
Όσο έχουμε ανάγκη σε τούτο τον τόπο να επανέλθει η λογοδοσία των αιρετών που δεκαετίες τώρα λειτούργησαν μακριά από τον έλεγχο και καταστροφικά, για να κλείσουν οι χαίνουσες πληγές της Δημοκρατίας -και στην Περιφέρεια Αττικής έχοντας γνώση της απαξίωσης των θεσμών δεν περιμένουμε την επόμενη κάλπη, αλλά διοργανώνουμε κουβέντες στις γειτονιές για τα πεπραγμένα, με συνεντεύξεις τύπου για απολογισμό, με βιντεάκια, με όποιο μέσο δεν απαιτεί εκλεκτικές σχέσεις με ΜΜΕ- άλλο τόσο έχουμε ανάγκη από αιρετούς που θα ηγούνται σε κρίσιμα ζητήματα κι όχι απλά θα αφουγκράζονται με γνώμονα την πολιτική τους επιβίωση κι επανεκλογή βλ.: l’ ora legale σε άλλο ποστ.
Αλλιώς, ο επιούσιος άρτος/ η αποζημίωση του αξιώματος πληρώνεται ακριβά/ πονάνε πολύ οι αλυσίδες, όταν χορεύεις στο ρυθμό του ντεφιού.
Κι εάν στην περίπτωση της αρκούδας στο πανηγύρι το κόστος ήταν η πληγωμένη μουσούδα της και μόνο, στην περίπτωση της μη ανάληψης πολιτικής ευθύνης, το κόστος το πληρώνουμε με τις μουσούδες όλων μας τραυματισμένες κι όλοι αναξιοπρεπείς.
Χρειάστηκαν χρόνια για να καταργηθεί το απεχθές αυτό θέαμα
αλλά καταργήθηκε,
χάρη σε αρκούδες που έσπασαν αλυσίδες και δάγκωσαν,
χάρη σε λίγους που δεν κατηγόρησαν τις αρκούδες γιατί αρνήθηκαν να χορέψουν στο ρυθμό.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *