“Γεράκι” κατά των Ρώσων αλλά και της ΕΕ, τοποθετεί το Στειτ Ντιπαρτμεντ στην Αθήνα. Στόχος το … ενεργειακό και η ΑΟΖ !

Τον πρώην πρέσβη στο Κίεβο και εκ των “υποκινητών” της πορτοκαλί επανάστασης, της παράταιρης συμμαχίας, εθνικοφρόνων Ουκρανών, νεοναζί καθώς και εραστών της ένταξης πάση θυσία και έναντι κάθε ανταλλάγματος στην ΕΕ, Geoffrey Pyatt, τοποθέτησε το Στειτ Ντιπάρτμεντ στην πρεσβεία των ΗΠΑ, στην Αθήνα. Ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά και το ύφος που σε πολά σημεία θα θυμίζει τον περίφημο Πολ Τόμσεν, η συγκεκριμένη επιλογή στην συγκεκριμένη συγκυρία, επιβεβαιώνει τους “φόβους”, όσων μιλάνε για μια … νέα μίνι-Γιάλτα, που χαράχθηκε εν κρυπτώ, στις ΗΠΑ, στις 13 Απριλίου, στη συνάντηση του Washington Group, και η οποία μετέβαλε άρδην την στάση του ΔΝΤ, έναντι του ελληνικού ζητήματος, από “χρέος, χρέος, χρέος”, σε “μέτρα,μέτρα, μέτρα”. Οι ΗΠΑ, είναι φανερό ότι θέλουν να πάρουν υπό τον πλήρη έλεγχό τους το νέο μεγάλο ενεργειακό κόμβο, που περνάει από το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο καθώς και τα πλουσιότατα κοιτάσματα φυσικού αερίου των ΑΟΖ, των χωρών της περιοχής. Στο πλαίσιο αυτό η Ελλάδα αποκτά κρίσιμη σημασία για την έδραση του νέου γεωστρατηγικού status qvo των ΗΠΑ και στο πλαίσιο αυτό οριοθετήθηκε και η νέα ζώνη επιρροής της , έναντι της Γερρμανίας και της ΕΕ. Η τοποθέτηση του Geoffrey Pyatt, έχει και το στοιχείο της βαθιάς γνώσης και των πολύ καλών επαφών που έχει ο Αμερικανός πρέσβης με εταιρείες ενέργειας, από πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες στις οποίες όμως πλειοψηφικά είναι αμερικανικά κεφάλαια και οι οποίες έχουν ήδη δείξει πιεστικό ενδιαφέρον για την αποκλειστική εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιταμάτων της ΑΟΖ. Μία “εμπλοκή” από το ΔΝΤ, με νέα “σκληρά μέτρα”, εδώ και τώρα από την ελληνική κυβέρνηση, παράλληλα με μία ανέξοδη ρητορική περί ανάγκης απομείωσης του χρέους  στο … “δημιουργικό” μέλλον, θα καταστήσει όπως εκτιμούν κύκλοι στις ΗΠΑ, ακόμα πιο ευάλωτη τη διαπραγματευτική θέση της ελληνικής κυβέρνησης στην πίεση της συγκεκριμένης εταιρείας φυσικού αερίου από πρώην ΕΣΣΔ, για την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων στην ΑΟΖ. Ταυτόχρονα διατηρείται στο συρτάρι και το ενδεχόμενο αντικατάστασης της αριστερής κυβέρνησης από μια “οικουμενική”, καθώς εκτιμάται  ότι θα ανασχέσει τις οποιες συμφωνίες βρίσκονται στα σκαριά με ρωσικές εταιρείες για μεταφορά ενέργειας στην Ευρώπη μέσω της ελληνικής επικράτειας.