Είστε εδώ

Ευάγγελος Βενιζέλος. Όπως λέμε … “έπεα πτερόεντα” !

Λόγια παχιά και πλαδερά. Ωραία λόγια αλλά… λόγια. Λόγια περί Δημοκρατίας και της ιστορίας της στην Ευρώπης. Λόγια για τους δημοκρατικούς θεσμούς της Ευρώπης. Λόγια μεγάλα, λόγια, ενίοτε γοητευτικά. Λόγια που επιχειρούν να συνδέσουν έννοιες παλιές και σύγχρονες, όπως ορθολογισμό και λαϊκισμό (μέσω του "ιρασιοναλισμού"), με φόντο βέβαια τη δημοσιονομική αλλά και τη δημογραφική κρίση.
Λόγια, λόγια, λόγια. Από ποιόν;;;; Από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον πρώην υπουργό, καθηγητή της νομικής, αιώνιο ρήτορα, από εκείνους που ίσως θα έγραφαν εποχή, ΑΝ είχαν παραμένει στις πανεπιστημιακές έδρες. Και ΑΝ δεν είχαν αναμειχθεί με την πολιτική. Ενεργά και με τέτοιο τρόπο, που χιλιάδες άνθρωποι βιώσαμε στην τσέπη μας, στις ζωές μας τις καταστροφικές συνέπειες των αποφάσεων του υπουργού Βενιζέλου, που είχαν ως αποτέλεσμα να κάνουν φτερά, να εξαφανιστούν, μέσα σε ένα βράδυ, οικονομίες μίας ζωής, ελπίδες για το μέλλον, προσδοκίες για το μέλλον των
παιδιών μας.
Λόγια όπως "οικονομική ανάπτυξη" και "ευημερία" στο στόμα του κατεξοχήν υπεύθυνου για την οικονομική καταστροφή χιλιάδων Ελλήνων, ο οποίος μάλιστα, αμετανόητος, επαίρεται ότι έκανε, και καλά, "το μεγαλύτερο κούρεμα χρέους" (Θεέ μου φύλαγε), ακούγονται ως φάρσα, αν όχι ως εμπαιγμός.
Εμπαιγμός των Ελλήνων και όλων όσοι έκαναν το λάθος, όπως εκ του αποτελέσματος φάνηκε, να εμπιστευθούν τις οικονομίες τους, στο Δημόσιο. Κοκκίνησε; Μετανόησε; Ζήτησε συγγνώμη; Δικαιολογήθηκε έστω;
Είχε κάποια λόγια ταπεινά, συγγνώμης; Όοοοοοοοχι. Αλλίμονο. Ο καθηγητής, πλέον, Βενιζέλος (που όμως εξακολουθεί να έχει πολιτικές φιλοδοξίες, και μεγάλες μάλιστα) έδωσε μια από τις γνωστές του διαλέξεις: με σοφία λόγων (μόνο λόγων βεβαίως – βεβαίως), με όμορφα ρητορικά σχήματα περί της…. Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας.
Ααααα, η αλήθεια να λέγεται. Αφού την… ξεπέταξε (ξεπάτωσε, διέλυσε, καταρράκωσε τους πολίτες – υποκείμενα της Δημοκρατίας) την… Ελληνική Δημοκρατία, τώρα, σε διεθνή εκδήλωση στο Ναύπλιο, ανέλυσε τα ζητούμενα της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας. Όχι δεν επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά, αλλά τι σημασία έχει; Ο πολιτικός του λόγος, υψηλού επιπέδου μεν, είναι τοξικός (και ταξικός βεβαίως) καθώς έχει απωλέσει μια βασική προϋπόθεση: εκέινη της αξιοπιστίας.
Άρα….. λόγια, έπεα πτερόεντα… Σαν τους "κλέφτες" που γεμίζουν τον αέρα τούτες τις ανοιξιάτικες ημέρες…
Αντζελίνα η Συριζαία

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *