Έχει ξεφύγει! Ανησυχεί για διάσπαση της ΝΔ από την υπόθεση Γεωργίου ο πρώην πρόεδρος του … ΠΑΣΟΚ! Δείτε τι ανήρτησε στο facebook

Έχει … “ξεφύγει” ο “αγαπητός” Ευάγγελος. Με βάση την τελευταία του ανάρτηση στη σελίδα τους στο facebook, φάινεται να μην έχει απωλέσει πλέον, μόνον την ψυχραιμία του, πράγμα που το έχουμε ξαναζήσει άλλωστε κάμποσες φορές στο παρελθόν, σε δημόσιες εμφανίσεις του, στη Βουλή ή σε εκπομπές ( πχ Ενικός ), αλλά και τον προσανατολισμό του! Τον πολιτικό, εννοώ. Έτσι σε μία , ασυνήθιστα ασαφή και βερμπαλιστική, ακόμα και για τα δικά του μέτρα, απόπειρα αξιοποίησης των social media ( μεγάλη πρόοδος, όσο και να πείς, από τότε που μπέρδευε στη Βουλή τα iban των λογαριασμών του Άκη, με … αριθμούς τηλεφώνων ) ως εναλλακτικό μέσο “παράδοσης” μαθήματος πολιτικής φλυαρίας, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, δείχνει να τραμπαλίζεται ανάμεσα στον πειρασμό της “ανάγνωσης” του φλυτζανιού που πίνει καφέ ο Τσίπρας, μπας και διακρίνει κάποιο “φως” από πρόωρη προσφυγή στις κάλπες και την … αγωνία του, μήπως διασπαστεί κοινοβουλευτικά η συντηρητική παράταξη, από την υπόθεση Γεωργίου και έτσι απομακρυνθεί ακόμα περισσότερο ο ανομολόγητος πόθος του, να “ξανακληθεί” την κρίσιμη στιγμή, (από τον ΔΟΛ, το Πρώτο Θέμα, το συγκρότημα του Φαλήρου, το Action 24, το Καρφί, τους “58”, την Ελιά, τα 120 Ενωμένα εργοστάσια, συγνώμη, τους 120 ανθρώπους του Πνεύματος, των Τεχνών και των Γραμμάτων, κάμποσους αραχνιασμένους ακαδημαικούς, το Ποτάμι και τους παραποτάμους της κεντροαριστεράς και του “εκσυγχρονισμού”, τον Γιώργο Χειμωνά και τους #Παραιτηθείτε και άλλους , ων (ουκ) έστι αριθμός ( μονοψήφιος) να του παραδώσουν αυτή τη φορά, την εντολή που αποτελεί το πολιτικό απωθημένο του. Να κυβερνήσει – μόνος αυτός – τη χώρα! Στην ανάρτηση – κόλαφο, λοιπόν για όσους μικρόνοες, και αστοιχείωτους, δεν μπορούν να αντιληφθούν το μυθιστορηματικό διαστάσεων αφήγημα του ιστορικού ρόλου που έχει να ολοκληρώσει ( μετά τον “άθλο” του PSI των Ασφαλιστικών Ταμείων, των ομολόγων και των ΔΕΚΟ ) ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και νυν “παλμογράφος” του monitoring της συνοχής της ΝΔ, αναφέρει:
“Η ανάρτηση Τσίπρα στο fb για την επέτειο της συνδιάσκεψης του 1953 που αποφάσισε τη διαγραφή του γερμανικού δημοσίου χρέους δίνει την εντύπωση ότι επαναφέρει τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο σημείο που βρισκόντουσαν πριν τη συμφωνία της 12.7.2015 για το τρίτο μνημόνιο που «διαπραγματεύθηκε» και συνήψε ο ίδιος και η οποία αποκλείει ρητά την ονομαστική μείωση και προβλέπει τους συγκεκριμένους τρόπους της συμπληρωματικής μείωσης σε παρούσα αξία, σε συνέχεια της μεγάλης παρέμβασης του 2012. Θυμίζω ότι μέχρι την συμφωνία της 12.7.2015 κεντρική θέση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το «επονείδιστο χρέος». Και έπειτα υπερασπίστηκε μετά πάθους διεθνώς την παρέμβαση του 2012, όπως φάνηκε με την πρόσφατη απόφαση του ΕΔΔΑ του Στρασβούργου. Ας συνδυάσουμε όμως τα γεγονότα:
Μετά την εσπευσμένη ψήφιση του εκλογικού νόμου και την ατελέσφορη προσπάθεια να επιτευχθεί η άμεση εφαρμογή του από τις επόμενες εκλογές, έχουμε τον συνταγματικό λαϊκισμό των προτάσεων ΣΥΡΙΖΑ για την αναθεώρηση, την εντεινόμενη διγλωσσία ως προς τις ιδιωτικοποιήσεις, την προσπάθεια αναζωπύρωσης των δεσμών του ΣΥΡΙΖΑ με ακραίους δήθεν ριζοσπαστικούς κύκλους και τώρα την επιστροφή στον αρχαϊκό λαϊκισμό περί χρέους. Ταυτοχρόνως η κωμικοτραγική ποινική δίωξη Γεωργίου / ΕΛΣΤΑΤ φέρνει στο προσκήνιο αφενός μεν το ρόλο του τρίτου αφανούς κυβερνητικού εταίρου που συνιστά θεμελιώδη αντίφαση και άρα στρατηγικό ζήτημα για τη συντηρητική παράταξη, αφετέρου δε το βαθύ πρόβλημα κράτους δικαίου και δικαστικής ανεξαρτησίας ή νοοτροπίας (πολλές φορές το δεύτερο είναι χειρότερο από το πρώτο) που υπάρχει. Ο συνδυασμός όλων αυτών των κινήσεων μας λέει ότι:
Το σενάριο της επίσπευσης των εκλογών δουλεύεται από την κυβέρνηση έντονα με στροφή όχι στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία αλλά στα γενετικά στοιχεία του μικρού ΣΥΡΙΖΑ. Όλα γίνονται με τρόπο πολιτικά πρωτόγονο. Χωρίς καμία αίσθηση καθήκοντος για την προστασία του εθνικού συμφέροντος.
Παραλλήλως υπάρχει βεβαίως πάντα και το επίσημο σενάριο που αποβλέπει στην διασφάλιση πολιτικού χρόνου εν αναμονή της βελτίωσης των οικονομικών δεδομένων. Δεν υπάρχει όμως ούτε οικονομικός χρόνος ούτε κοινωνική αντοχή. Όσο αυτό θα γίνεται προφανές, τόσο θα ενισχύεται το προηγούμενο σενάριο.”